انسانشناسی نوصدرایی و علوم انسانی
| انسان شناسی نوصدرایی و علوم انسانی | |
|---|---|
| پدیدآوران | عاشوری، مهدی (نويسنده) خسروپناه، عبدالحسین (نویسنده) |
| ناشر | آرویج ** آفتاب توسعه |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1401ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-622-92921-7-4 |
| موضوع | انسان شناسی فلسفی - انسان شناسی - جنبههای مذهبی - اسلام - انسان (فلسفه اسلامی) - صدر الدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، 979 - 1050ق. -- نقد و تفسیر - صدرالدین شیرازی، محمدبن ابراهیم، 979 - 1050ق.-- دیدگاه درباره انسانشناسی فلسفی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 8الف2ع 450 BD |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
انسانشناسی نوصدرایی و علوم انسانی، از آثار مدرّس، نویسنده و پژوهشگر فعال در عرصه کلام، فلسفه و عرفان، عبدالحسین خسروپناه (متولد 1345ش) و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، مهدی عاشوری (متولد 1359ش) پژوهشی نوآورانه است که بر اساس سه کلاننظریۀ «حدوث جسمانی»، «نظریۀ فطرت» و «نظریۀ اعتباریات»، تصویری ویژه از ماهیت انسان برای استفاده پژوهشگرانِ «فلسفه علوم انسانی» ترسیم میکند. پژوهش اثر حاضر با هدف زمینهسازی برای تأسیس «علوم انسانی حِکمی اسلامی» انجام شده است.
هدف و روش
- عبدالحسین خسروپناه و مهدی عاشوری: پيشنويس اوليۀ اين اثر طى سالهاى 1393 تا 1396ش تهيه شد. طى چهار سال گذشته، بخشهايى از آن در قالب چند مقاله در همايشها و مجلات پژوهشى ارائه شد. بازخورد دريافتى از داوران و شنوندگان مقالات اصلاحاتى كلان را در پيشنويس اوليه ضرورى مىنمود؛ در بهار 1399ش فصلها بهصورتى اساسى مورد بازنگرى و گاه جابهجايى قرار گرفتند. همچنين، فصلهاى هفده و هجده بر اساس تدريس در دورۀ «مبانى انسانشناختى علوم انسانى حكمى» در تابستان 1399ش به اين اثر افزوده شد و كل اثر پس از داورى، از ابتدا تا انتها، مورد بازخوانى و اصلاح مجدد قرار گرفت.[۱]
ساختار و محتوا
- این اثر از مقدمه، 4 بخش و 18 فصل به ترتیب ذیل تشکیل شده است:
- مقدمه نویسندگان (اهمیت موضوع و معرفی اهداف و فصول اثر حاضر)
- بخش اول: هستیشناسی انسان (6 فصل)
- بخش دوم: چیستی فعل انسانی (4 فصل)
- بخش سوم: فرد، جامعه و تاریخ (3 فصل)
- بخش چهارم: کاربست انسانشناسی در علوم رفتاری و اجتماعی (5 فصل).
نمونه مباحث
- نظريههاى روانشناختى و تربيتى كه توسط انديشمندان علوم رفتارى ارائه شدهاند، مبتنى بر ديدگاهى دربارۀ «ماهيت انسان» و نقش «شخصيت»، «موقعيت» و «ارادۀ انسان» در رفتارها و كنشهاى فرد است. مسئلۀ اصلى فصل حاضر (بنیانهای انسانشناختی علوم رفتاری)، ارائۀ مدلى از علوم رفتارى اسلامى بود. پس از مرورى اجمالى بر تلاشهاى صورتگرفته در حوزۀ علوم رفتارى اسلامى و الگوهاى مختلف آن، برنامهاى پژوهشى براى بازخوانى، تهذيب و تكميل ميراث انديشمندان مسلمان در مباحث مرتبط با شخصيت انسان در علم اخلاق پيشنهاد شد. در اين پيشنهاد، «تعريف، موضوع، روش، اهداف و مسائل اساسىاش از الگوى حكمى و اجتهادى و انسانشناسى نوصدرايى اخذ مىشود....[۲]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.