مبانی حقوق اساسی
| مبانی حقوق اساسی | |
|---|---|
| پدیدآوران | عمید زنجانی، عباسعلی (نويسنده) احمدزاده، ابوالفضل (مصحح) |
| ناشر | مجد |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1387ش |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ع۸م۲ 3165 K |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مبانی حقوق اساسی، تألیف عباسعلی عمید زنجانی (۱۳۱۶-۱۳۹۰ش)، فقیه، مجتهد و نویسنده، است. این کتاب به بررسی جامع و تحلیلی اصول و مبانی حقوق اساسی میپردازد و جایگاه آن را در نظامهای حکومتی و روابط سیاسی - اجتماعی تبیین میکند.
انگیزه نگارش
انگیزه نویسنده از تألیف این اثر، رفع خلأ و کمبود منابع بنیادی و تحلیلی در حوزه حقوق اساسی در مراکز علمی و دانشگاهی ایران بوده است. نویسنده، مشاهده کرده است که مطالعات موجود در این زمینه بیشتر بهصورت خلاصه، ترجمه یا جمعآوریهای سطحی ارائه شده است و فاقد نگاه عمیق و تحلیلی است؛ بنابراین، هدف اصلی این کتاب ارائه یک مبنای جامع و نظاممند از حقوق اساسی است که به درک بهتر روابط حکومت و آزادیهای فردی و اجتماعی کمک کند[۱].
اهمیت کتاب
- پاسخ به نیاز علمی: این اثر بهعنوان یک منبع بنیادی و نظاممند در رشته حقوق اساسی، به پر کردن خلأ مطالعاتی عمیق و تحلیلی در دانشگاههای ایران کمک میکند.
- رویکرد تحلیلی و جامع: کتاب با ارائه یک دیدگاه علمی و تحلیلی به موضوع حقوق اساسی، فراتر از صرف خلاصهگویی یا ترجمه میرود و به دانشجویان و محققان امکان میدهد تا فهمی عمیقتر از این حوزه کسب کنند.
- ترکیب منابع متنوع: نویسنده با بهرهگیری از منابع غنی اسلامی و غربی، یک دیدگاه جامع و تطبیقی را ارائه میدهد که به تقویت مبانی نظری حقوق اساسی در بستر فرهنگی و علمی ایران کمک میکند.
ساختار
کتاب با مقدمه مؤلف آغاز شده و مطالب، در ده فصل اصلی، به بررسی مبانی حقوق اساسی اختصاص یافته است.
سبک نگارش
سبک نگارش کتاب دارای ویژگیهای زیر است:
- تحلیلی و بنیادی: نویسنده، تلاش کرده است تا به ریشهها و اصول اساسی مباحث بپردازد و از سطحینگری پرهیز کند.
- جامعیت و تفصیل: مطالب با دقت و جزئیات کافی ارائه شده تا تمامی ابعاد موضوع را پوشش دهد.
- استفاده از منابع معتبر: رویکردی مستند با ارجاع به دیدگاههای صاحبنظران غربی و اسلامی، به اعتبار علمی کتاب افزوده است.
- منظم و ساختاریافته: ارائه مطالب در قالب فصول و مباحث مشخص، به خواننده در درک منطقی و پیوسته کمک میکند.
- رویکرد انتقادی (در برخی موارد): نویسنده به نقد دیدگاههای صرفاً ترجمهای و تکراری پرداخته و بر نیاز به تولید فکر داخلی تأکید دارد.
گزارش محتوا
- فصل اول (کلیات): این فصل، به مباحث مقدماتی حقوق اساسی میپردازد. ابتدا جایگاه حقوق اساسی را در تقسیمبندی کلی حقوق عمومی و خصوصی تبیین میکند. سپس به تعریف حقوق اساسی، موضوع آن (مانند ساختار حکومت، نهادها، وظایف و اختیارات دولت، حقوق و آزادیهای افراد) و دیدگاهها و روشهای مطالعه آن (مانند علم سیاست) میپردازد. همچنین، در این فصل به منابع حقوق اساسی (مانند قانون اساسی مدون و غیر مدون) و شیوههای نظارت بر اجرای آن اشاره میشود[۲].
- فصل دوم (مبانی کلی حقوق اساسی): این فصل، به ویژگیهای محتوایی و شکلی قانون اساسی میپردازد. مباحثی چون قانون اساسی مدون و غیر مدون (عرفی)، قانون اساسی انعطافپذیر و انعطافناپذیر و شیوههای تدوین و تصویب قانون اساسی، بازنگری در قانون اساسی (از جمله مراحل و شیوهها) و همچنین برتری و حفظ قانون اساسی از طریق شیوههای اجرایی و اعلامیهها و نظارت قضایی بر آن مورد بحث قرار میگیرد[۳].
- فصل سوم (تاریخ تحولات حقوق اساسی): این فصل، سیر تحول اندیشه حکومت در تمدنهای باستانی (مانند اندیشه ایران باستان، یونان و رم) و در غرب (عصر مسیحیت، رنسانس، تا دوران معاصر) را بررسی میکند. نظریههای حکومتی مهمی مانند نظریه آگوستین و دیگر متفکران و همچنین اندیشه سیاسی در تمدن اسلامی بررسی میشود[۴].
- فصل چهارم (دولت و عناصر آن): در این فصل، نویسنده به تعریف دولت و عناصر تشکیلدهنده آن میپردازد. عناصر اصلی دولت، شامل عامل انسانی (جمعیت)، سرزمین (قلمرو زمینی، دریایی و هوایی) و حاکمیت (اقتدار و مسئولیت) مورد بررسی قرار میگیرد. این فصل همچنین به نظریات مختلف در زمینه حاکمیت (مانند حاکمیت الهی، ملت، قانون و غیره) و روابط میان دولت و احزاب سیاسی میپردازد[۵].
- فصل پنجم (دولت و حکومت): این بخش به رابطه ضروری و متقابل میان قانون و دولت میپردازد و نشان میدهد که هیچ دولتی بدون قانون و هیچ قانونی بدون دولت نمیتواند به حیات خود ادامه دهد. همچنین به شیوههای بررسی دولت و اقسام آن (مانند دولت بسیط و مرکب) و نظریات مربوط به تکامل دولت میپردازد[۶].
- فصل ششم (اقسام دولت و تحول آن): این فصل، بهتفصیل انواع دولتها را شرح میدهد؛ از جمله دولت واحد و بسیط، دولت متحد و مرکب (اتحاد شکلی یا اتحاد دولتها) و نظریات مربوط به هریک از این اقسام. همچنین به سیر تحولات تاریخی دولتها از دوران باستان تا عصر حاضر اشاره میکند[۷].
- فصل هفتم (مدلها و رژیمهای سیاسی): این فصل، به تعریف و طبقهبندی رژیمهای سیاسی میپردازد. انواع رژیمهای سیاسی مانند دموکراسی و دیکتاتوری، شیوههای تعیین زمامدار، حکومتهای جزیی و میزان اختیارات حکومت، رژیمهای سیاسی مبتنی بر حاکمیت دولتها و نظریه تأمین اجتماعی و همچنین رژیمهای سیاسی از نظر حقوقی مورد بررسی قرار میگیرد[۸].
- فصل هشتم (نظامهای سیاسی): این فصل، به بررسی نظامهای سیاسی مختلف میپردازد؛ از جمله نظامهای سیاسی دموکراتیک و سوسیالیستی. همچنین به بیان تحولات تاریخی نظامهای سیاسی، رابطه دولت و حاکمیت و مفاهیم مرتبط با مشروعیت سیاسی، عدالت، آزادی، گروههای سیاسی، مشارکت اجتماعی و حقوق بشر همت میگمارد[۹].
- فصل نهم (مبانی حقوق اساسی): این فصل، اصول و مبانی حقوق حاکمیت را تشریح میکند. مباحثی چون تداول و اختلال قوا ، جایگاه حقوق اساسی در نهادهای حکومتی و نظریههای مرتبط با تفکیک قوا (مانند نظریه مونتسکیو) مطرح میشود. همچنین به شیوههای نظارت بر اعمال قوا، برتری منابع و اعلامیههای رسمی و نظارت قضایی بر قوانین (نظارت قبلی و بعدی) میپردازد[۱۰].
- فصل دهم (حقوق ملت (دولت و مردم)): این فصل، به بررسی تاریخچه حقوق بشر میپردازد . اعلامیههای جهانی حقوق بشر، ارزیابی مبانی حقوق بشر، مبانی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و مدنی و سیر تحول حقوق بشر در اروپا و آمریکا مورد بحث قرار میگیرد. همچنین به بیان اسناد دیگر حقوق بشر و رویکردهای نظری مختلف در مورد حقوق بشر همت میگمارد[۱۱].
پانویس
منابع مقاله
سرآغاز و متن کتاب.