آداب المضيفين و زاد الآكلين

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    آداب المضيفين و زاد الآکلين
    آداب المضيفين و زاد الآكلين
    پدیدآورانسلطان محمود بن محمد (نويسنده) افشار، ایرج (به کوشش)
    ناشرمرکز پژوهشی ميراث مکتوب
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1388ش
    چاپ1
    شابک978-964-8700-78-7
    موضوعاخلاق اسلامی - سفره - آداب و رسوم - احادیث - سفره - آداب و رسوم اسلامی
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏س‎‏8‎‏آ‎‏4 252 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    آداب المضيفين و زاد الآكلين، تألیف سلطان محمود بن محمد بن محمود (نیمه دوم قرن نهم) است که به کوشش ایرج افشار منتشر شده است. کتاب، پیرامون اخلاق و آداب خوردن و مهمانی رفتن و مهمانی کردن است. مطالب این کتاب عمدتا بر اساس مبانی و موازین و معیارهای مذکور در آثار حدیثی و کتب احکام و فتاوی و مآخذ و معارف دینی و بخشی نیز مبتنی بر مصادر و متون اصلی متصوفه نوشته شده است[۱].

    نویسنده، این رساله را به نام خواجه جمال‌الدین عطاءالله (که به نظر می‌رسد صاحب مقام دیوانی بوده و به‌مانند مؤلف یکی از سلسله‌های متصوفه را پیروی می‌کرده)، به نگارش درآورده است[۲]. تاریخ کتابت این رساله مورد اختلاف بوده و آن را مربوط به قرن هشتم یا اواخر قرن دهم دانسته‌اند[۳]. با توجه به سبک و زبان نگارش این رساله و همچنین آثاری که نویسنده از آنها بهره برده و تماما مربوط به پیش از سال 956ق بوده، می‌‎توان زمان میان‌سالی نویسنده را اواخر قرن دهم دانست و در این صورت نگارش رساله نیز در قرن دهم خواهد بود[۴].

    نویسنده در نگارش این اثر عمدتا بر مصادر اهل سنت، مخصوصا آثار مربوط به مذهب حنفی و گاهی نیز مذهب شافعی تکیه کرده است[۵]؛ ازاین‌رو رساله بیشتر در احکام و آداب بر اساس تعالیم دو مذهب یادشده نوشته شده است[۶].

    مطالب این رساله در پنج باب تنظیم شده و در آن به‌جز احکامی که درباره حلال و حرام بودن انواع غذاها آمده، تعیین شبهه‌ها در مورد غذاهایی ایراد شده است که از راه غصب، ظلمه، سلاطین، هدیه، خراج و... تهیه شده و به دست آمده است. علاوه بر آن، مطالب متنوعی در آداب شستن دستان، خلال کردن و سخن گفتن هنگام غذا خوردن، هم‌کاسه شدن با دیگران، شیوه تعارف نسبت به افراد مختلف، طرز غذا برداشتن و... را شامل شده است[۷].

    محقق، ضمن اشاره به اختلاف برخی عبارات متن در پاورقی کتاب، در مواردی نیز توضیحاتی پیرامون برخی کلمات داده است.

    پانویس

    1. ر.ک: گزارش، صفحه دوازده
    2. ر.ک: همان، صفحه یازده
    3. ر.ک: همان، صفحه دوازده
    4. ر.ک: همان، صفحه سیزده
    5. ر.ک: همان، صفحه دوازده و بیست – بیست‌وسه
    6. ر.ک: همان، صفحه سیزده
    7. ر.ک: همان، صفحه سیزده - چهارده

    منابع مقاله

    گزارش.


    وابسته‌ها