سنت شفاهی به مثابه تاریخ
| سنت شفاهی به مثابه تاریخ | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | وانسینا، جان (نویسنده) نام برادرشاد، فرهاد (مترجم) |
| ناشر | نشر مورخان |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۷ش |
| شابک | 978-622-99230-2-3 |
| کد کنگره | |
سنت شفاهی به مثابه تاریخ تألیف جان وانسینا، مترجم فرهاد نام برادرشاد؛ یکی از انواع مختلف منابع تاریخی، سنت های شفاهی هستند. این منابع به انتقال مفاهیم تاریخی کمک می کنند. سنت ها با باید همیشه به عنوان انعکاسی از گذشته و حال، در یک کالبد دانست. این کتاب در پی آن است تا پاسخی علمی و روشمند بدین سوال بدهد که «آیا وابستگی سنن شفاهی به حافظه، اعتبار آن ها را به عنوان یک منبع تاریخی از بین می برد؟». نویسنده هدفش را ارائه ی مجموعه ای از قواعد و قوانین روش شناسی مربوط به شواهد تاریخی می داند که بر سنت های شفاهی اعمال می شوند و بر فرآیندهای تفکر در میان انسان ها تأکید می کند که فارغ از محدودیت های زمان و مکان هستند و مورخان را قادر می سازد تا قابلیت باورپذیری و اعتبار سنجی بسیاری از سنت ها را بررسی کنند.
ساختار
کتاب در 7 فصل نگاشته شده است. فهرست عناوین اصلی:
فصل اول: سنت شفاهی همچون جریان مداوم
گفتار اول: تولید پیام ها
گفتار دوم: فرآیندهای پویایی سنت شفاهی
گفتار سوم: سنت شفاهی به مثابه منبع تاریخی
فصل دوم: اجرا، سنت و متن
گفتار اول: اجرا
گفتار دوم: اجرا و سنت
گفتار سوم: ثبت سنت ها
گفتار چهارم: شهادت و متن
فصل سوم: دریافت پیام
گفتار اول: شکل و محتوا
گفتار دوم: معنی
گفتار سوم: اهداف پیام
فصل چهارم: پیام یک محصول اجتماعی است
گفتار اول: کاربردهای اجتماعی پیام
گفتار دوم: سنت آئینه جامعه
فصل پنجم: پیام بیانگر فرهنگ
گفتار اول: جوهره و محتوای فرهنگ
گفتار دوم: تصاویر و کلیشه ها در نقش بازنمایی های جمعی
فصل ششم: سنت به مثابه یادآور اطلاعات
گفتار اول: مجموعه یا پیکره به مثابه استخری از اطلاعات
گفتار دوم: پیکره به مثابه یادآور در طول زمان
گفتار سوم: گاهشماری و یادآوری اطلاعات
فصل هفتم: ارزیابی سنت شفاهی
گفتار اول: محدودیت های سنت شفاهی و منابع بیرونی
گفتار دوم: منحصر به فرد بودن سنت شفاهی
گزارش کتاب
یکی از انواع مختلف منابع تاریخی، سنت های شفاهی هستند. آن ها پیام هایی نانوشته اند که در حافظه نسل های بشری ثبت شده اند. سنت های شفاهی تنها زمانی آشکار می شوند که آن ها را نقل کنند. سنن شفاهی در گفتار ها و آواها منتقل و به صورت مثل ها، تصنیف ها، سروده ها و افسانه ها و ... دریافته می شوند. بنابراین در میان انواع مختلف منابع تاریخی، سنن شفاهی جایگاه ویژه ای دارند. چون این منابع تعریف کننده فولکور هستند و به انتقال مفاهیم تاریخی کمک می کنند. به عقیده ی مولف سنن شفاهی اسنادی از حال حاضرند؛ زیرا در حال حاضر نقل می شوند. با این حال، آن ها تجسم یک پیام از گذشته اند و نمی توان گذشته و اکنون را در آن ها نفی کرد. نویسنده هدف کتاب خود را تلاش برای تهیه مجموعه ای از قواعد و قوانین مربوط به جریان تولید ،انتشار و ثبت سنن شفاهی و تاریخی برای خوانندگان و محققان این حوزه بیان می کند. به گون های که این قواعد از یک بدنه و ترتیبی منطقی برخوردار باشند. ناگفته نماند تا دوره اخیر عده معدودی از محققان به حوزه روش شناسی سنن شفاهی، به عنوان منبع تاریخ ورود کرده اند. با توجه به ابداعی بودن شیوه ارائه مطالب و تدوین قواعد مربوط به سنت های شفاهی، اهمیت و ارزش این اثر دوچندان است.
لازم به ذکر است که موضوعات و مصادیق کتاب محدود به دوره ی معین یا مکان مشخص نگردیده است. اگرچه این رویکرد باعث باورپذیری بیشتر و ارتباط بهتر مورخان و محققان در زبان های غیر انگلیسی با حوزه مطالعاتی می گردد، ولی مترجم را با گستره ای از اصطلاحات، واژه ها و مفاهیم تاریخی ویژه از زبان ها و فرهنگ های مختلف مواجه کرد. در این بین سعی گردید تا جایی که مفهوم مختل نگردد. در ترجمه آن ها از واژه های فارسی جا افتاده و امروزی در حوزه روش شناسی تاریخ استفاده شود. البته در موارید برای کمک به روشن شدن موضوع در ارجاعات و زیرنویس ها اطلاعات مضاعفی از موارد مطروحه ذکر گردیده است. [۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران