نغمههای جاویدان (صد بند)
| نغمههای جاویدان (صد بند) | |
|---|---|
| پرونده:NUR.....J1.jpg | |
| پدیدآوران | تاگور، رابیندرانات (نویسنده)
طباطبایی، سید مصطفی (مقدمه) ضیاءالدین، مولوی (مترجم) |
| ناشر | مؤسسه مطبوعاتی عطایی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1347ش |
| چاپ | اول |
| کد کنگره | |
نغمههای جاویدان (صد بند) تألیف رابیندرانات تاگور، ترجمه مولوی ضیاءالدین، با مقدمه‌ای از سید مصطفی طباطبایی؛ نغمههای جاو یدان یا صد بند تا گور، مجمو عهای از بهتر ین منظو مههای عرفاني شاعر ونويسنده بزرگ هند، تاكور (١٨۶٠ - ١٩٣١) است. او شاعر آزادهای بو د که همه ملل و اقوام را به محبت، دوستی و یگانگی دعوت میکر د و مظھر پرور دگار را در نوعپروری انسان دوستی میدید و توهین به بشر را قابل تحمل نمى دانست. مهمترین و یژگی آثار او نغمههای شاعرانهای است که در ستایش شاعر کائنات ۔که جمالٍ محض میباشد -سرودهاست. وی نغمههای شاعرٍ فطرت رااز مظاهر آفرینش به گوش هو ش میشنید و سراپای و جودش غرق نشاط و شادمانی میشد؛ نیایشها و راز و نیازهای تاگور در اینکتاب، شور و حال عارفانه مناجاتهای عارفان مسلمان را به یاد میآورد و سوز و گداز خاصی دارد. او ضمن این نیایشها بە شدت تحت تأثیر فرهنگ و ادیان هندی است و میتوان اصول و قواعد کلی جهانبینی هندی را در آن به زیبایی مشاهده کرد.
تاگور، معشوق و معبود حقیقی خود را با این كلمات خطاب می‌كند: ای پروردگارا ای محبو ب! ای مایه خو شبختی! ای عشق! مولاي من! ای دو ست! ای ذات مقدس! ای آفریننده جهان! ای فرمانرواى جهان! و .... [۱]
پانويس
- ↑ باقریان موحد، سید رضا، ص289-290
منابع مقاله
باقریان موحد، سید رضا، کتاب‌شناسی نیایش، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم، 1387ش