زيباترين سخن

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    زيباترين سخن
    زيباترين سخن
    پدیدآوراناحمدی، حبیب‌الله (نويسنده)
    ناشرفاطيما
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1384ش
    چاپ4
    شابک964-91122-5-1
    موضوعقرآن - اعجاز - قرآن - علوم قرآنی
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏الف‎‏3‎‏ز‎‏9 86 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    زیباترین سخن اثر حبیب‌الله احمدی، پژوهشی است پیرامون اعجاز بلاغی و محتوایی قرآن کریم.

    نویسنده بر این باور است که در مورد هیچ‌کدام از موضوعات قرآنی، این مقدار نوشتار نیامده و سعی وی در این اثر، برگزیده گویی است. ازآنجایی‌که موضوع اصلی کتاب، پیرامون زیباترین سخن یعنی قرآن است، نویسنده نام آن را برگرفته از آیه «الله نزل احسن الحدیث» (زمر/ 23)، «زیباترین سخن» انتخاب کرده است[۱].

    مطالب دو بخش اصلی تنظیم شده است. در پیشگفتار، مباحثی در قرآن‌پژوهی و اهمیت آن؛ چالشگری با قرآن؛ فراخوانی قرآن؛ رمز اعجاز؛ حقیقت اعجاز؛ قرآن و نظام علیت؛ اعجاز و توحید؛ قرآن و اعجاز؛ انگیزه اعجاز؛ دانش بشری و اعجاز و ابعاد اعجاز قرآن، مطرح گردیده است[۲].

    در بخش اول، به بررسی اعجاز بلاغی قرآن، پرداخته شده است. نویسنده در این بخش، محورهای زیبایی سخن را به سه بخش رسایی (معانی: رعایت مقام و تناسب سخن)؛ روانی (بیان: رساندن مقصود بدون گیر و تعقید) و شیوایی و آرایه (بدیع: آذین‌بندی و آرایه سخن) تقسیم نموده و به این نکته اشاره دارد که اگر اندیشوری توانست تمام معیارها را در هر سه بخش رعایت کند، سخن او زیباترین سخن خواهد شد. این سه ویژگی، در انتخاب حروف و اعراب آن‌ها و در ترکیب واژه‌ها و ساختار جمله، نقش اساسی دارد. وی معتقد است تمام جزئیات قرآن، حتی انتخاب حروف و اعراب نیز اعجاز است و هیچ فرهیخته و اندیشوری را نرسد که مانند قرآن، زیبایی بیاورد که قرآن سراسر زیبا و زیباترین است. وی در این بخش، سخن خود را در سه فصل انتخاب حروف، اعراب حروف و ترکیب واژه‌ها، طرح نموده است[۳].

    در بخش دوم، اعجاز محتوایی قرآن، موردبحث قرار گرفته است. ازآنجایی‌که به اعتقاد نویسنده، این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، برای تبیین آن و نیز بیان محورهایی که مطالب را در این موضوع، به‌وضوح روشن می‌نماید، در این بخش ابتدا به دو محور ظرفیت انسان و ادعای وحی توجه شده و سپس، به تبیین محورهای بحث، پرداخته شده است[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: پیشگفتار، ص14- 15
    2. همان،؛ ص9- 49
    3. ر.ک: متن کتاب، ص51- 52
    4. ر.ک:همان، ص112

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها