اصبغ بن نباته
| اصبغ بن نباته | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | اصبغ بن نباته تمیمى، حنظلى، کوفى |
| نسب | تمیمى، حنظلى، کوفى |
| نام پدر | نباته |
| دین | اسلام |
| مذهب | تشیع |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | امام علی(ع) و امام حسن(ع) |
اَصبَغ بن نُباته تمیمی حَنْظلی مُجاشِعی، از اصحاب امیرمؤمنان و امام حسن علیهماالسّلام است. از اعضای شرطة الخمیس محسوب می‌شد.
اصبغ در کلام بزرگان
عجلى مى‌گوید: «او اهل کوفه، تابعى و ثقه است». ابن سعد مى‌گوید: «او از شمار نخبه شیعیان و مسؤول پاسداران امیرمؤمنان بود». ابن حبان مى‌گوید: «او شیفته دوستى امیرمؤمنان بود؛ لذا سخنانى دارد که عجیب مى‌نماید و موجب مى‌گردد تا او را نادیده بگیرند»، ولى ابن عدى مى‌گوید: «اگر راوى وى ثقه باشد به نظر نمى‌رسد در پذیرفتن روایت او مشکلى باشد؛ عمده اشکال در روایت کنندگان از اوست که باید دقت شود».
استاد بزرگوار آقاى خویى- طاب ثراه- مى‌گوید: «نجاشى گفته است که او از پیشگامان سلف صالح است.- همچنین مى‌گوید:- اصبغ بن نباته مجاشعى از صحابه خاص امیرمؤمنان علیه‌السّلام بود و سال‌ها پس از ایشان زندگى کرد. عهدنامه مالک و وصیت حضرت به فرزندش محمد را او روایت کرده است. او از جمله ده نفرى است که امیرمؤمنان علیه‌السّلام آنان را براى حضور نزد خویش فراخواند و آنان را با نام و به عنوان خواص مورد ثقه خویش یاد کرد».
او در رشته‌هاى علوم اسلامى به ویژه فقه و تفسیر، صاحب نظر و داراى روایات فراوانى است[۱].
پانویس
- ↑ معرفت، محمدهادی، ج1، ص372
منابع مقاله
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.