دانشمندان ایرانی از کهن‌ترین زمان تاریخی تا پایان دوره قاجار

    از ویکی‌نور
    دانشمندان ایرانی از کهن‌ترین زمان تاریخی تا پایان دوره قاجار
    دانشمندان ایرانی از کهن‌ترین زمان تاریخی تا پایان دوره قاجار
    پدیدآورانحقیقت، عبدالرفیع (نويسنده)
    ناشرکومش
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1389ش
    چاپ1
    شابک978-964-700-68-0
    موضوعدانشمندان ایرانی - سرگذشت‌نامه
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    1388 2د7ح 1883 ‏‎‏CT‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    دانشمندان ایرانی از کهن‌ترین زمان تاریخی تا پایان دوره قاجار، نوشته عبدالرفیع حقیقت(متولد 1313ش) ملخص به رفیع است. نویسنده، نامداران تاریخ فرهنگ و تمدن ایران را دو دوره متمایز تاریخی ایران پیش و پس از اسلام جای‌داده است. او اشخاص و آثارشان را بنا به رشته علمی یا فنی دسته‌بندی نکرده و اولویت نداده است و آنان را فقط برحسب گذر زمانه و تاریخ زندگی و مرگ رتبه‌بندی کرده است. او در آغاز کتاب، سهم ایرانیان در پیشرفت علم و تمدن بشری را از زبان دانشمندان رشته‌های گوناگون علمی نشان داده است.[۱]

    رفیع دوره ایران باستان را به‌پیش از امپراتوری هخامنشی برده و از دو پزشک و حکیم آن دوران -سریت و یما- و یک حکیم -جاماسپ- نام می‌برد. سپس به شناساندن نام‌آوران اندیشمند دوره امپراتوری هخامنشی و اشکانی -اتانس، آزونکس، فرهاته، فرغان، برانوش، برازه، بزرگمهر و زادان می‌پردازد. البته، خواننده توضیح مفصلی از این دوره را به سبب کمی منابع انتظار ندارد.[۲]

    نویسنده بیشترین بخش کتاب را به معرفی دانشمندان و نام‌آوران دورۀ پس از اسلام ویژه کرده است. او این بخش تاریخی را با حکیم ابوالعباس ایرانشهری آغاز کرده و به عصر قاجار با معرفی حکیمان بزرگی همچون ملا هادی سبزواری، میرزا ابوالحسن جلوه تا میرزا نصرالله حکیم قمشه‌ای به پایان برده است.[۳]


    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص 27-15
    2. ر.ک: همان، ص 53-33
    3. ر.ک: همان، ص 620-53

    منابع مقاله

    1. مقدمه کتاب
    2. متن کتاب.

    وابسته‌ها