لوایح
| لوايح | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جامي، عبد الرحمن بن احمد (نویسنده) ريشار، يان (مصحح) |
| ناشر | اساطير |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1383ش. |
| شابک | 964-331-158-9 |
| موضوع | عرفان - متون قديمي تا قرن 14
تصوف - متون قديمي تا قرن 14جامي، عبد الرحمن بن احمد، 817 - 898ق. - نقد و تفسير |
| زبان | فارسي |
| کد کنگره | /ج2ل9 / 283/3 BP |
لوایح با نام کامل «لوائح الحق ولوامع العشق» اثر نوالدین عبدالرحمن جامی، رساله‌ای است موجز در تصوف و عرفان اسلامی که با تصحیح، مقدمه و توضیحات یار ریشار، منتشر شده است.
لوایح، رساله‌ای است کوتاه که به زبانی روان و آسان، نگارش یافته است، مگر در چند جا که مؤلف زمام قلم را رها می‌کند و ناگهان کلمات و اصطلاحات و عبارات عربی به کار می‌برد و به حاشیه‌روی‌های نسبتا فنی می‌پردازد. بخش‌های منثور کتاب غالبا آهنگین و قافیه دارند و این شیوه‌ای است که به نام نثر مسجع در ادبیات فارسی مرسوم بوده است. در مورد تداخل و توالی نثر و نظم (رباعی) هم باید گفت که این کار امری رایج بوده و مثلا احمد غزالی در سوانح، همین شیوه را به کار برده است[۱].
از آنجایی که پیش از این، اصل کتاب با ترجمه و مقدمه محمد علاءالدین منصور معرفی گردیده، در این نوشتار، به معرفی نسخه‌ای پرداخته شده است که با تصحیح، مقدمه و توضیحات یار ریشار، به چاپ رسیده است.
در مقدمه‌ای کوتاه از ناشر که در ابتدای کتاب آمده، به برخی از ویژگی‌های این نسخه، اشاره شده است. از این رساله، نسخ خطی متعددی در ایران و خارج از ایران، یافت می‌شود و علاوه بر این، چندین بار هم به چاپ رسیده که آخرین آنها، به همت پرفسور یان ریشار فرانسوی، در سال 1361ش، در پاریس انجام گرفته است. این نسخه تا به امروز، منقح‌ترین صورت لوایح به شمار می‌آید و از آنجا که فقط شماری اندک از نسخه‌های متن مصحح وی به ایران رسیده است، برای آنکه یکی از مهمترین متن‌های عرفانی فارسی در دسترس علاقمندان قرار گیرد، این کتاب تجدید چاپ شده است. از جمله ویژگی‌های این چاپ، این است که برای مزید فایده، ترجمه مقدمه یان ریشار، با حک و اصطلاحاتی که با توجه به مأخذ مجود در آن به عمل آمده است و نیز ترجمه برخی از توضیحاتی که در حاشیه متن داده شده‌اند، با اصطلاحات لازم، آورده شده است و آنچه به وسیله ناشر به کتاب افزوده شده، درون قلاب [ ] قرار گرفته است[۲].
در مقدمه مصحح، ابتدا به معرفی جامی و روزگار او پرداخته شده[۳] و سپس ضمن اشاره به مهمترین آثار جامی[۴]، به بررسی نسخ خطی کتاب و شروح آن، پرداخته شده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.