ابن اللحام، علی بن محمد
| نام | ابن اللحام، علي بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابو الحسن علاء الدين علي بن محمد بن عباس البعلي الحنبلي معروف به ابن اللحام
ب‍ع‍ل‍ي، ابوالحسن علي ب‍ع‍ل‍ي حنبلي، علاء الدين بن محمد |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار |
|
| کد مؤلف | AUTHORCODE14486AUTHORCODE |
ابن لحام، علی بن محمد (بعد از 750ق-803ق)، قاضی حنبلی و از شاگردان ابن یونانیه و صاحب کتاب «القواعد و الفوائد الأصولية و ما يتعلق بها من الأحكام الفرعية».
نام و نسب
نام کامل وی، علاءالدین ابوالحسن علی بن محمد بن عباس بن شیبان بعلی حنبلی، معروف به ابن لحام می‌باشد[۱].
ولادت
تاریخ دقیق ولادت وی، معلوم نیست، اما سخاوی به این نکته اشاره نموده است که او، بعد از سال 750ق، در بعلبک لبنان، به دنیا آمده است. وی به دلیل حرفه پدرش، به «ابن لحام» معروف است[۲].
وی درحالی‌که کودکی شیرخوار بود، پدرش را از دست داده و تحت سرپرستی دایی خود قرار گرفته و پس از رشد و رسیدن به سن تحصیل، توسط وی، به کسب علم و دانش، گمارده شد[۳].
اساتید
از جمله اساتیدی که وی، در طول زندگی در بعلبک، نزدشان کسب علم نمود، می‌توان به شمس‌الدین محمد بن علی بن احمد بن محمد یونینی بعلی، معروف به «ابن یونانیه» (707-793ق)، صاحب کتاب «مختصر تفسير ابن كثير» اشاره نمود که مدتی متولی منسب قضاوت در بلعبک بود[۴].
ابن لحام، پس از تحصیل در بعلبک، به دمشق رفته و ملازم زین‌الدین عبدالرحمن بن احمد بن رجب (736-795ق) شده و فقه مذهب حنبلی را نزد وی فراگرفت. اصول فقه را نیز از شهاب زهری آموخت. وی پس از مدتی، از ابن رجب، اجازه فتوا گرفت[۵].
منابع و مصادری که به زندگی‌نامه وی پرداخته‌اند، از تصدی منسب قضاوت توسط وی و نیز نیابت او از قاضی‌القضات علاءالدین علی بن محمد بن محمد بن منجا (750-800ق) در دمشق، خبر داده‌اند[۶].
پس از حمله قوم تاتار به شام و سقوط حلب توسط تیمور لنگ، وی به قاهره رفت و تا پایان عمرش، در مدرسه منصوریه آنجا، به تدریس علوم دینی پرداخت[۷].
وفات
وی در سال 803ق، در قاهره درگذشت[۸].
آثار
وی تألیفات و تصنیفاتی را از خود به یادگار گذاشته است که از جمله آنها، عبارتند از:
- الأخبار العلمية؛
- اختيارات الشيخ تقي‌الدين بن تيمية؛
- تجريد أحكام النهاية؛
- النهاية في شرح الهداية؛
- المختصر في أصول الفقه علی مذهب الإمام أحمد بن حنبل؛
- القواعد و الفوائد الأصولية و ما يتعلق بها من الأحكام الفرعية[۹].
پانویس
منابع مقاله
بعلی حنبلی، علاءالدین بن محمد بن عباس، «القواعد و الفوائد الأصولية و ما يتعلق بها من الأحكام الفرعية»، بیروت، المكتبة العصرية، 2009م.