پلوتارک
| نام | پلوتارک |
|---|---|
| نام های دیگر | فلوطرخس
بلوطرخوس پلوتارخ پلوتارخوس پلوتارکوس فلوطرخوس |
| نام پدر | |
| متولد | 46 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 120 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE457AUTHORCODE |
پلوتارك (پلوتارخوس)، (حدود46 - 127م) از تاريخ‌نگاران، زندگى‌نامه‌نويسان و مقاله‌نويسان يونان باستان بود. وى پسر اتوبولوس از مردمان خرونه در مركز يونان است.
وى در يكى از خانواده‌هاى مهم شهر خرونه در مركز يونان به دنيا آمد. او در سال 66م به‌گاه ديدار «نرون»، قيصر روم، از آتن، در اين شهر بوده است. بعدها در يونان و مصر به سياحت پرداخته و چند صباحى در روم زيست و مورد عنايت «تراژان» واقع گشته و از جانب او به امارت شهرى گماشته شد.
وى سال‌هاى آخر زندگى‌اش را در زادگاه خود كه به رسوم و آداب و مردمانش دلبستگى فراوان داشت، گذراند و در آنجا مدرسه‌اى گشود و حلقه درس داشت.
در فهرست معروف به «لامپيرياس» شماره نوشته‌ها و رسالات پلوتارخ، 277 ذكر شده و گويا اين فهرست، ناقص و در برخى موارد غير قابل اعتماد است.
از جمله كتاب‌هاى معروف او عبارتند از
- رساله در اخلاق؛
- رساله در موسيقى؛
- مسائل طبيعى؛
- ايرانيان و يونانيان به روايت پلوتارخ؛
كتاب بسيار مهم پلوتارخ كه در سراسر جهان سخت شناخته و معروف است همان «سرگذشت‌ها» است كه تحت عنوان «زندگى مردان نامدار (حيات مردان نامى)» به فارسى نيز ترجمه شده است. اين كتاب، زندگى‌نامه مردان تاريخ، شاهان، قيصر، آزادگان و نامورانى است كه در روزگار كهن به سبب كردارى و يا تقوا و فضيلتى مشهور و زبانزد بودند.
وى به سبب سبك ويژه‌اش در نويسندگى كه اغلب شيوه همه‌پرسى افلاطونى را به كار مى‌برد و همچنين به جهت روش و برداشت خاص فلسفى، اخلاقى و سياسى‌اش كه در نوشته‌هاى او منعكس است، از ديرباز سخت مورد پسند مردمان بوده و از اقبال خاص و عام برخوردارى داشته است.
گزارش او درباره آيين ايرانى به علت اشتمال بر نكته‌هاى دقيق و باريك و آگاهى‌هاى خاص درباره پيشينه كيش زروانى در ايران باخترى، اهميت خاصى دارد. وى در فصلى از رساله ايزيس و ازيريس به اصول دين، آيين و مراسم و نيز روايات مربوط به رستاخيز در دين ايرانى پرداخته است.
منابع مقاله
سايت ویكى‌پديا، چهارشنبه 24 فروردين 1390ش.