بدیع‌الزمان همدانی، احمد بن حسین

بدیع الزمان همدانی، احمد بن حسین

نام	بدیع الزمان همدانی، احمد بن حسین
نام های دیگر	Badi' al-Zaman al-Hamadani همدانی، بدیع الزمان الهمذانی، ابوالفضل احمد بن حسین
نام پدر	حسین
متولد	13 جمادی الثانی 358
محل تولد	همدان
رحلت	11 جمادی الثانی 398 - هرات
اساتید
برخی آثار	مقامات بديع الزمان الهمذاني
کد مؤلف	AUTHORCODE3690AUTHORCODE

بدیع‌الزمان همدانی، ابوالفضل احمد بن حسین بن یحیی بن سعید شهرت‌یافته و لقب‌گرفته به بَدیعُ‌الزَّمان همدانی یا بدیع (۱۳ جمادی‌الثانی ۳۵۸، همدان- ۱۱ جمادی‌الثانی ۳۹۸، هرات) از نامدارترین ادیبان عربی نویس ایرانی، قرن چهارم، مبتکر مقامه نویسی، ؛ از چهارصد مقامهٔ او، جز ۵۲ به‌جا نمانده است.

زندگی‌نامه

در سیزدهم جمادی الآخر سال 358 ق(5 ژوئن 969 م) در همدان متولد شد.

وفات

بدیع الزمان تا آخرین روز حیات خویش هرات را ترک نگفت تا این که به قول ثعالبی و زرکلی در روز جمعه 11 جمادی الثانی سال 398 ق در چهل سالگی به جهان باقی شتافت.

در کیفیت وفات وی محققان و دانشمندان از متقدمین و متأخرین اختلاف نظر دارند، برخی برآنند که وی را مسموم نمودند و شاید این قول اصح باشد زیرا وی چنان‌که می‌دانیم فحاش و بی‌پروا بود و در سراسر عمر خود بسیاری از امراء و فضلات و قضات را هجو گرفت و از این راه دشمنان بی‌شماری پیدا کرد و بعید نیست که به نیرنگ یکی از همین دشمنان مسموم شده‌است. عده‌ای دیگر معتقدند که بدیع‌الزمان پیش از مرگش مدفون گردید. باین نحو که او سکته نمود و مردم او را به گمان اینکه مرده‌است، به خاک سپردند ولی چون شب فرا رسید، صدای او را از گور شنیدند اما هنگامیکه قبر را شکافتند، بدیع‌الزمان در حالیکه ریشش را بر دست گرفته بود، درگذشته بود. مرگ وی در سال ۳۹۸ هجری قمری در هرات بوده‌است.<ref>ر.ک:حریر چی، فیروز، ص 842<ref>

آثار  

از بدیع الزمان سه اثر بشرح ذیل باقی مانده‌است:

1. دیوان شعر بدیع‌الزمان مشتمل بر اشعار عربی و ملمعات که در قاهره به سال ۱۳۲۱ هجری (۱۹۰۳ میلادی) به چاپ رسیده‌است.
2. رسائل بدیع‌الزمان که تعداد آنها ۲۳۳ رساله‌است و از مجموع آنها نسخ خطی متعدد باقی مانده‌است و فضلاء برای اطلاع از آنها می‌توانند به جلد دوم از تاریخ ادبیات عربی، تألیف کارل بروکلمانمراجعه نمایند. رسائل بدیع‌الزمان چندین بار بچاپ رسیده از جمله در بیروت بسال ۱۹۲۱ میلادی و در سال ۱۲۹۸ قمری در استانبول چاپ شده‌است.
3. مهم‌ترین اثرش به عربی مقامات است که اول بار به همراه شرح آن، در سال ۱۸۸۹ میلادی در بیروت به طبع رسید. تعداد آنها ۵۱ مقامه‌است. از مقامات بدیع‌الزمان نسخ خطی متعدد در کتابخانه‌های مختلف دنیا مانند فرانسه، آلمان، ترکیه باقی مانده‌است و آن چندین بار در نقاط مختلف جهان به چاپ رسیده‌است، از جمله در سال ۱۸۸۹ در بیروت با شرح شیخ محمد عبده و یکبار هم در ایران بسال ۱۲۹۵ قمری با چاپ سنگی به چاپ رسیده‌است.<ref>ر.ک:همان، ص 846-847<ref>

منابع

1. پايگاه مجلات تخصصى نور: مجله ارمغان دوره بیست و ششم، خرداد 1336 - شماره 3، عنوان مقاله: بدیع‌الزمان همدانی، نويسنده: قویم، ع.
2. پايگاه مجلات تخصصى نور: مجله وحید، مهر 1345 - شماره 34، عنوان مقاله:بدیع‌الزمان همدانی، نويسنده: حریر چی، فیروز.
3. دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بدیع الزمان همدانی»، ج1، شماره۸۱۰.

وابسته‌ها

مقامات بديع الزمان الهمذاني