عریضی، علی بن جعفر
| نام | عریضی، علی بن جعفر |
|---|---|
| نام های دیگر | ابوالحسن عریضی
عریضی، ابوالحسن |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 220 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | مسائل عليّ بن جعفر و مستدركاتها |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2365AUTHORCODE |
على بن جعفر فرزند امام جعفر صادق عليه‌السلام و برادر كوچك امام موسى كاظم عليه‌السلام است، بنا بر اين، وى از علماى قرن دوم هجرى است.
او در نوجوانى پدر خود را از دست داد و در حمايت برادر بزرگوار خود قرار گرفت و معارف اسلام ناب محمدى صلى‌اللّه‌عليه‌وآله‌و‌سلم را از سرچشمه زلال آن فرا گرفت.
نسبت
ايشان را على بن جعفر «عريضى» مى‌گويند. «عريض» نام محله‌اى در اطراف شهر مدينه است كه ايشان و فرزندانش در آنجا زندگى مى‌كرده‌اند و سادات عريضى از طريق وى به امام جعفر صادق عليه‌السلام منسوب مى‌شوند.
عقيده
على بن جعفر از ياران با وفاى امام موسى كاظم و امام رضا و امام جواد و امام هادى عليهم‌السلام مى‌باشد. وى پيوسته در خدمت امام موسى كاظم عليه‌السلام بود و در سفرهاى متعددى نيز در كنار ايشان بوده و علوم فراوانى را از آن حضرت فرا گرفته و محرم اسرار و حافظ اموال آن حضرت به شمار مى‌رفت.
در زمان امامت امام رضا عليه‌السلام همانند سدى آهنين در برابر «واقفيه» كه يك فرقه انحرافى بودند ايستاد و از امام رضا عليه‌السلام حمايت كرد.
در زمان امامت امام جواد عليه‌السلام در حالى كه پير مردى سالخورده بود به استقبال امام جواد مى‌رفت در حالى كه آن حضرت كودكى خرد سال بود و بعد از احترام فراوان كفشهاى آن حضرت را آماده مى‌نمود و وقتى مورد اعتراض واقع مى‌شد استناد به امامت و افضليت آن حضرت مى‌نمود.
جهاد و مبارزه
على بن جعفر در سال 203 هجرى همراه برادرش محمد بن جعفر عليه‌السلام در قيام «طالبيين» شركت كرد و جنگ سختى ميان آنان و «هارون بن مسيب»، حاكم عباسى در گرفت.
فرزندان
او داراى چهار پسر به نام‌هاى محمد، احمد، حسن و جعفر مى‌باشد كه «سادات عريضى» از نسل ايشانند.
سخنان علما
شيخ مفيد مى‌فرمايد: «على بن جعفر از راويان حديث است و سخنانش بسيار محكم و قابل اطمينان و شخصيتى با تقوا و صاحب فضل است. وى پيوسته ملازم و همراه برادرش امام موسى كاظم عليه‌السلام بود و روايات فراوانى را از آن حضرت روايت كرده است.»
شيخ طوسى مى‌فرمايد: «او شخصى جليل القدر و مورد اطمينان است.»
علامه حلى نيز مى‌فرمايد: «او شخصيتى مورد اطمينان است و كشى روايتى درباره او نقل كرده كه خود دليل بر عقيده درست و ادب او در برابر امام جواد عليه‌السلام مى‌باشد.»
اساتيد
على بن جعفر از محضر امام جعفر صادق، امام موسى كاظم و امام رضا عليهم‌السلام بهره برده و از ايشان روايت نقل مى‌كند.
علاوه بر آن، از حسين بن زيد شهيد، سفيان بن عيينه، محمد بن مسلم، عبدالملك بن قدامه، معتب و ابوسعيد مكى نيز روايت مى‌كند.
شاگردان
او شاگردان فراوانى داشته است كه اينك به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم:
احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى، يونس بن عبدالرحمن، على ابن اسباط، عبدالعظيم بن عبدالله حسنى، ايوب بن نوح، عمركى بن على و...
تأليفات
تنها كتابى كه از ايشان به دست ما رسيده، كتاب ارزشمند «مسائل على بن جعفر» است كه سؤالات ايشان و جواب‌هاى امام موسى كاظم عليه‌السلام در آن جمع‌آورى شده است.
وفات
على بن جعفر چهار امام را درك كرده و با توجه به شهادت امام جعفر صادق عليه‌السلام كه سال 148 هجرى است و امامت امام هادی عليه‌السلام كه 220 هجرى است او بايد بيش از 80 سال عمر كرده باشد. ابن حجر در تقريب التهذيب تاريخ وفات او را 210ق ذكر كرده است.(تقريب التهذيب جلد 2 صفحه 33 رقم 304)
بنابر نقلى پيكر شريف او را شهر قم دفن كردند و هم اكنون نيز داراى گنبد و بارگاه است و زيارتگاه دوستداران و عاشقان محمد و آل محمد صلوات الله عليهم اجمعين مى‌باشد.