ابوحمزه ثمالی، ثابت بن دینار
| نام | ابوحمزه ثمالی، ثابت بن دینار |
|---|---|
| نام های دیگر | ثابت ال‍ث‍م‍ال‍ی، ابوحمزه ثابت بن دینار
ثمالی، ثابت بن دینار ثمالی، ابوحمزه ثابت بن دینار |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 150 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تفسیر القرآن الکریم / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده |
| کد مولف | AUTHORCODE2728AUTHORCODE |
در نامگذارى ايشان به ثمالى، نظرات مختلفى بيان شده است.
بيشتر به ابوحمزه مشهور است، و آن نام فرزند بزرگ اوست، كه به همراه دو برادرش نوح و منصور در نهضت زيد بن على عليه السلام، شهيد شدند.
احمد بن حنبل، جوزجانى، نسائى، ابن ابى حاتم، ابن عدى، ذهبى، ابن حجر و برخى ديگر از محدثين اهل سنت در كتب رجال و شرح حال، او را به ابن ابى صفية لقب داده‌اند.
شخصيت ابوحمزه
ايشان از فقها، زهّاد و مشايخ كوفه محسوب مى‌شد، جزو اصحاب خاص ائمۀ اهل بيت عليهم السلام در زمان خود بوده است. امام صادق عليه السلام دربارۀ ابوحمزه فرموده‌اند: او در زمان خودش مانند سلمان در زمان خود بود. و نيز فرموده‌اند: وقتى او را مى‌بينم مشعوف مى‌شوم. امام رضا عليه السلام فرموده‌اند: ابوحمزه در زمان خود مانند لقمان در زمان خودش بود.
در مناظره با مخالفين و احتجاج بر آنها مورد اعتماد ائمه عليه السلام بوده است، و او را در تعليم اسرار و علوم و وصاياى خود بر ديگر اصحاب مقدم داشته‌اند. بدين جهت مورد وثوق و اعتماد علماء شيعه در روايت حديث قرار گرفته است.
شيخ صدوق، كشى، ابن نديم، نجاشى، شيخ طوسى، ابن داود حلّى، علامه حلّى و ديگر بزرگان شيعه ايشان را توثيق و تعديل كرده‌اند.
سيد حسن صدردر تأسيس الشيعه مى‌فرمايد: نزد ائمه عليهم السلام بزرگ و محترم بوده، از آنان روايات بسيار شنيده و جزو ياران خاص آن بزرگواران محسوب مى‌گرديد. در عصر خويش شيخ شيعه در كوفه بوده و به نظرات و اقوال او گوش فرا مى‌دادند.
امّا اهل سنت ايشان را توثيق ننموده، احاديث او را موهن و ضعيف مى‌شمردند و او را به غلو در تشيع و رافضى بودن متهم مى‌كنند. با اين حال برخى اهل سنت مانند: ابن كثير، ترمذى، ابن ماجه، خطيب بغدادى و... از او روايت نقل كرده و به آنها استناد مى‌كنند.
در تفسير نيز ثعلبى، طبرى، ابن كثير، قرطبى، سيوطى، ابوحيان، حاكم نيشابورى، ابو الفرج اصفهانى، ابن اسحاق و عده‌اى ديگر از او نقل نموده‌اند.
ولادت و وفات
در تاريخ ولادت ابوحمزه هيچ منبعى، سال مشخصى را ذكر نكرده، اما با توجه به اينكه بنا بر شواهد گوناگون وفات ايشان در سال 148 تا 150 ه. ق صورت گرفته باشد، و مجموع امامت، امام زين العابدين عليه السلام، امام باقر عليه السلام و امام صادق عليه السلام را درك كرده است، مى‌توان حدس زد، ولادت او بين سال 30 تا 40 هجرى قمرى بوده است.
مؤلفات ابوحمزة
1-کتاب النوادر
2-کتاب الزهد
3-کتاب
4-رسالۀ حقوق
5-تفسير قرآن
از ميان كتب ايشان، فقط رسالۀ حقوق امام سجاد(ع) باقى مانده است.
وابسته‌ها
تفسير القرآن الكريم / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
دعای ابوحمزه ی ثمالی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
دعاء الأسحار للإمام علي بن الحسین سجاد علیه السلام / نوع اثر: کتاب / نقش: راوی