مدرس موسوی، سید علی

مدرس موسوی، علی

نام	مدرس موسوی، علی
نام های دیگر	مدرس موسوی بهبهانی، علی موسوی بهبهانی، علی
نام پدر
متولد	1305 هـ.ش
محل تولد	بهبهان
رحلت
اساتید
برخی آثار	منطق ابن حزم اندلسی / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم کلیات معارف اسلامی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده عیار دانش (مشتمل بر الهیات و طبیعیات) / نوع اثر: کتاب / نقش: محقق چهارده رساله فارسی از صاین الدین علی بن محمد ترکه اصفهانی / نوع اثر: کتاب / نقش: مصحح کتاب القبسات محمد بن محمد یدعی باقر الداماد الحسینی / نوع اثر: کتاب / نقش: اهتمام الدرة الفاخرة في تحقیق مذاهب الصوفیة و المتكلمین و الحكماء المتقدمین / نوع اثر: کتاب / نقش: اهتمام حکيم استر آباد مير داماد / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
کد مولف	AUTHORCODE5850AUTHORCODE

«سيد على موسوى بهبهانى» در سال 1305ش در بهبهان زاده شد. وى پس از گذراندن تحصيلات مكتب‌خانه اى در زادگاه خود بهبهان به قم رفت و پس از اندكى تحصيلات حوزوى، وارد دانشكده علوم معقول و منقول دانشگاه تهران شد. پس از فارغ‌التحصيلى در مقطع ليسانس در سال 1328ش، به تحصيل حقوق در همان دانشگاه پرداخت و پس از اخذ مدرك كارشناسى ارشد در سال 1331ش، تحصيلات خود را در رشته فلسفه را تا اخذ مدرك دكترى در سال 1337ش ادامه داد.

سفرهاى دكتر موسوى بهبهانى به هلند (تدريس زبان فارسى و اسلامى‌شناسى) و فنلاند (تدريس سير عقايد و آرا كلامى) از وقايع مهم زندگى علمى وى بوده‌اند. او به تدريس در دبيرستانها و نيز مطالعه آثار گذشتگان در زمينه فلسفه و كلام مى‌پرداخت.

نخستين معلم دكتر بهبهانى پدر بزرگوارشان بود كه دروس صرف، نحو، ادبيات عرب و مقدمات را به وى آموخت. وى در دانشگاه تهران در دانشكده حقوق از دكتر عميد، شهابى و شايگان بهره‌ها برد و نيز دكتر غلامحسين صديقى استاد راهنماى وى در پايان‌نامه دكترى بوده است.

دكتر موسوى بهبهانى پس از اخذ مدرك دكترى مدتى به كار وكالت و تدريس در دبيرستانهاى تهران و سپس دانشگاه تهران پرداخت و نيز به دكتر محمد معين در تدوين لغت‌نامه دهخدا يارى كرد. وى درسال 1336ش عضو هئيت علمى دانشگاه تهران گروه فلسفه شد. در سال 1347ش با پروفسور ايزتسو آشنا شد و همكارى‌هاى علمى نيز با وى داشت. در 1350ش مدتى در هلند و در سال 1377ش در دانشگاه‌هاى فنلاند به تدريس مشغول بود و در سال 1379ش نيز بازنشسته شد.

استاد موسوى بهبهانى به شيوه دانشمندان تهران گذشته به شرح كتب فلسفى و كلامى اسلامى از قبيل آثار ميرداماد، ابن هزم اندلسى و على تركه اصفهانى مشغول بوده است.