ملایی تبریزی، عبدالکریم

    از ویکی‌نور
    ملایی تبریزی، عبد الکریم
    نام ملایی تبریزی، عبد الکریم
    نام های دیگر
    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار
    کد مولف AUTHORCODE9393AUTHORCODE

    ولادت

    «آيت‌الله حاج ميرزا عبدالكريم ملاّيى پور قرجه‌داغى تبريزى» فرزند كربلايى عباسعلى فرزند عبدالكريم، در سال1308ش مطابق با 1348ق در شهرستان تبريز ديده به جهان گشود.

    کسب علم و دانش

    در 7 سالگى تحصيلات خويش را آغاز نمود و ادبيات فارسى را در محضر پدرش آموخت و سپس وارد حوزه علميّه تبريز گرديد و در مدرسه طالبيه و حسن پادشاه سكنى نمود و جامع‌المقدمات و حاشيه ملاّ عبدالله را نزد حاج ميرزا على گوگانى، سيوطى، جامى و معالم را نزد حاج ميرزا محمود انصارى، مغنى را نزد آيت‌الله حاج ميرزا ولى‌الله اشراقى سرابى و مطول را از علاّمه شيخ على اكبر نحوى فراگرفت و آن‌گاه با اشتياق فراوان شرح تجريدالاعتقاد را از آيت‌الله حاج سيّد محمّد بادكوبه‌اى، شرح لمعه، شرح منظومه(قسمت منطق) و رسائل را نزد مرحوم آيت‌الله حاج سيّد مرتضى خسروشاهى و آيت‌الله سيّد كاظم شريعتمدارى و مكاسب محرمه را نزد آيت‌الله حاج شيخ حسين شنب‌غازانى به‌انجام‌رسانيد و در حالى كه22 سال داشت، در سال1330ش به شهر قم مهاجرت نمود و به مدت 12 سال در مدرسه حجتيه اقامت گزيد.

    وى در حوزه علميّه قم به تكميل آموخته‌هاى خود پرداخت و باقى‌مانده شرح منظومه (قسمت حكمت) را نزد علاّمه سيّد محمّدحسين طباطبايى و قسمت بيع و خيارات مكاسب را از آيت‌الله حاج ميرزا محمّد مجاهدى و آيت‌الله سيّد شهاب‌الدين مرعشى نجفى و كفايةالاصول را نزد آيت‌الله سيّد محمّدباقر سلطانى طباطبايى و آيت‌الله مجاهدى كسب فيض نمود و با دوستان فاضلش آيت‌الله حاج ميرزا على الهامى كلوانقى، حاج ميرزا اسماعيل سرابى و حاج ميرزا حسين قزوينى، به مباحثه نشست و سپس در جلسات درس خارج فقه و اصول آيات عظام: حاج آقا حسين بروجردى، امام‌خمينى(ره)، شيخ عباسعلى شاهرودى، سيّد شهاب‌الدين مرعشى نجفى و سيّد كاظم شريعتمدارى حاضر شد و در سايه تلاش و كوشش وافى، به دريافت اجازه استنباط و اجتهاد احكام الهى از دو استاد اخير و اجازه امور حسبيه از آيت‌الله مجاهدى نائل آمد و خودش نيز به برخى از روحانيون اجازه امور حسبيه داده است.

    وى از اساتيد مسلم حوزه علميّه قم بوده و بيش از 60 سال به تدريس ادبيات عربى، معالم، منطق، تجويد، لمعه، رسائل، مكاسب، كفايةالاصول و خارج فقه‌اشتغال ورزيد. ايشان نمونه بارز يك بنده شاكر و سپاسگزار بود و با وجود مشكلات‌جسمى، هيچ وقت لب به شكوه و شكايت نگشود و در همه حال، سپاس خدا را در دل داشت.

    آثار

    آثار علمى و پژوهشى وى بدين قرار است:

    1. تقريرات بحث خمس آيت‌الله بروجردى
    2. تقريرات بحث‌هاى صلات، حج، منجزات مريض، قضاء، طهارت آيت‌الله بروجردى
    3. تقريرات يك دوره اصول و مطهرات آيت‌الله شاهرودى
    4. تقريرات اصول‌آيت‌الله شريعتمدارى
    5. نثر الئالى فى شرح نظم الئالى
    6. صيغ نكاح و طلاق
    7. موضح رموز الرسائل در شرح بحث قطع رسائل.


    وفات

    سرانجام اين عالم زاهد و وارسته، پس از يك دوره نقاهت كوتاه مدت، در روز دوشنبه 19 رمضان 1431ق برابر با 8 شهريور 1389ش، در شهر قم بدرود حيات گفت و پيكر پاكش پس از انجام مراسم مذهبى و اقامه نماز ميت به امامت آيت‌الله حاج ميرزا يدالله دوزدوزانى در جوار امامزاده على بن جعفر به خاك سپرده شد.


    وابسته‌ها