دراسة في طب الرسول المصطفی(ص)
دراسة في طب الرسول المصطفی(ص)؛ الأمراض، از آثار نویسنده و پژوهشگر معاصر، عباس تبریزیان (متولد 1341ش)، پژوهشی است که به بررسی انواع بیماریها بر اساس روایت پیامبر اکرم(ص) میپردازد و عوامل مستقیم و غیرمستقیم امراض را توضیح میدهد و 12 عامل مستقیم بیماری از جمله «زیادهروی در خوردن» (پرخوری) را بیان میکند.
| دراسة في طب الرسول المصطفی(ص) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | تبریزیان، عباس (نويسنده) خاتمی، محسن (گردآورنده) |
| ناشر | دار الأثر |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1423ق - 2002م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | پزشکی اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 - محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - کلمات قصار - محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - نظریه درباره پزشکی |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 3 |
| کد کنگره | /ت2د4 142/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف و روش
- هدف والای نویسنده، روشنگری نسبت به طب پیامبر اکرم(ص) است. روش کار نویسنده یک روش استنباطی و فقه الحدیثی است و بر منابع صحیح طب، یعنی سخنان رسول اکرم(ص) تکیه دارد و تلاش اصلی او تمییز کلام پیامبر(ص) از گفتار دیگران است و کشف حقایق طب نبوی که در طول سالیان متمادی زیر پردههای نسیان و غفلت پنهان مانده است. این تحقیق تلاش دارد تا حقایق مربوط به علل حقیقی بیماریها و شیوههای درمانی و پیشگیری بنیادی را روشن سازد. [۱]
ساختار و محتوا
- این کتاب در ساختاری جامع، محتوای خود را در 3 جلد اصلی ارائه میدهد:
- «بیماریها» این جلد شامل تشریح نظریه اسلامی در مورد مشروعیت علم طب، منشأ و حقیقت آن، و نحوه تمهید برای پژوهشهای طبی است. همچنین، مطالعه علل مستقیم و غیرمستقیم بیماریها را آغاز میکند و راه حلهایی برای مشکلات علمی و تجربی که علمای طب در طول تاریخ با آن مواجه بودهاند، ارائه میدهد. بخش پایانی این جلد به بررسی بیماریهای خاص و جزئی، با رعایت ترتیب سلسله مراتبی تخصصهای پزشکی، اختصاص دارد.
- «درمان» به مسأله معالجه و انواع و روشهای آن در طب نبوی شریف میپردازد.
- «پیشگیری» معانی و روشهای جلوگیری از بروز بیماری را از دیدگاه روایات پیامبر اکرم(ص) مطرح میکند.
نمونه مباحث
- ... «بررسی شعار سوء تغذیه» آنچه امروز در محافل پزشکی رایج است، این است که سوء تغذیه سبب بروز بیماریها است، و بیشتر آن را به کمبود تغذیه و عدم تنوع آن، و وارد نشدن گوشت و روغن و شیر در برنامه غذایی شخص تفسیر میکنند. و بر اساس مطالعه قبلی که انجام دادیم میدانیم که این شعار در نهایت استحکام و درستی است، اما نه با این تفسیری که ذکر شد، و تفسیر صحیح آن، هشدار از پرخوری است. زیرا کسانی که از پرخوری میمیرند بسیار زیادند و با کسانی که از گرسنگی میمیرند قابل قیاس نیستند.... و ناچار باید شعار دیگری را مطرح کرد، و آن این است که «هر کس خوراکش زیاد گردد، سلامتیاش کم شود.» ... [۲]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.