حديث الزهري
| حديث الزهري | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | زهری، عبیدالله بن عبدالله (نويسنده)
جوهری، حسن بن علی (سایر) بلوط، حسن بن محمد ( محقق) |
| ناشر | أضواء السلف |
| مکان نشر | عربستان - ریاض |
| سال نشر | 1418ق - 1998م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /ز9ح4 122 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حديث الزهري أبي الفضل عبيدالله بن عبدالرحمن (روايه أبی محمد حسن بن علي الجوهري) مجموعه روایات ابوالفضل عبیدالله بن عبدالرحمن زهری (متوفی 381ق) است که از طریق ابومحمد حسن بن علی جوهری (متوفی 454ق) روایت شده است.
بسیاری از علما و مؤلفین برجسته، از این کتاب نام برده و از روایات آن، در آثار خویش بهره بردهاند که این امر، نشان از اهمیت و ارزش بالای آن دارد. از جمله این افراد، عبارتاند از: ابوبکر احمد بن حسین بیهقی (متوفی 458ق) در «البعث والنشور»، ابوبکر احمد بن علی خطیب بغدادی (متوفی 463ق) در «تاريخ بغداد»، «کفايه في علم الروايه» و «السابق و اللاحق»، ابوالحسن علی بن محمد بن اثیر جزری (متوفی 630ق) در «أسد الغابه في معرفه الصحابه»، ابوالفرج عبدالرحمن بن جوزی (متوفی 597ق) در «الموضوعات»، ضیاءالدین محمد بن عبدالواحد مقدسی (متوفی 643ق) در «المختاره»، علی بن قاسم ابن عساکر (متوفی 571ق) در «تاريخ مدينه دمشق» و شمسالدین محمد بن احمد ذهبی (متوفی 748ق) در «سير أعلام النبلاء»[۱].
نویسنده در نگارش و تدوین مطالب کتاب، به یک روش خاص و مشخص، پایبند نبوده و کتاب خود را بر اساس ترتیب خاصی، تنظیم نکرده است. بااینحال، برخی ویژگیهایی وجود دارد که ممکن است از طریق دقت در آنها، رویکرد نویسنده در نگارش کتاب، ظاهر شود، حتی اگر شایع نباشند، از جمله آنکه:
- این کتاب، روایتی سلسلهوار است که در آن، نویسنده احادیث مرفوعه و موقوفه منسوب به پیامبر(ص) و آثار برخی از صحابه، تابعین و راویان پس از ایشان را ذکر کرده و آنها را با سلسله سند خود، تا راویانشان، دنبال کرده است، بدون آنکه آنها را دستهبندی نموده و یا بر اساس ترتیب خاصی، مرتب و ذکر کرده باشد.
- رویکرد کلی نویسنده بیشتر این است که احادیث و سلسله سند آنها را از یکی از شیوخ خود، در یک جا نقل کرده و سپس، به شیخ دیگری پرداخته و همینطور ادامه داده است. اما ممکن است برای بار دوم به احادیث شیخ اول بازگشته باشد و بدین واسطه، برخی از احادیث، تکرار شوند.
- ممکن است نویسنده یک حدیث واحد را با چندین سند، در یک جا نقل کرده باشد، اما ارزش این اسانید، از نظر قوت و ضعف، با هم متفاوت باشند[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.