من عاش بعد الموت
من عاش بعد الموت ، تألیف راوی و محدث بزرگ ابن ابیالدنیا (متوفی 208-281ق)، رسالهای حدیثی در ذکر احادیث، آثار و حکایت در موضوع ببرانگیخته شدن پس از مرگ است. این اثر با مقدمه و تحقیق ابو معاذ ایمن بن عارف دمشقی منتشر شده است.
| من عاش بعد الموت | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد (نويسنده) دمشقی، ایمن بن عارف (محقق) |
| ناشر | مکتبة السنة |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1413ق - 1993م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ایمان به بعث و زنده شدن پس از مرگ از ارکان ایمان است و منکر آن به اجماع علمای مسلمین کافر است. خداوند در قرآن کریم نیز مثالهای فراوانی ذکر کرده که دلالت بر قدرت خداوند بر زنده کردن انسانها پس از مرگ دارد. کتاب حاضر به این رکن ایمانی خدمت بزرگی کرده است. این کتاب به کسانی که پس از مرگ زنده شدهاند اشاره کرده است. سپس آثار فراوانی را متذکر شده که سپس عبرت و اندرز است. اگر سؤال شود که من مؤمن به این موضوع هستم پس چه نیازی به این کتاب است؟ میگوییم: در ابراهیم خلیل که فرمود: «بلی و لکن لیطمئن قلبی» اسوه و نمونه حسنهای است. با مطالعه این کتاب ایمانی به ایمان خواننده و هدایتی بر هدایتش افزوده میشود.[۱]
کتاب مشتمل بر 63 حدیث، اثر و حکایت با ذکر سند است. در شماره 52 کتاب به داستان مرگ عزیر نبی به مدت صد سال و زنده شدن او اشاره شده است بدون اینکه به نام او اشاره شود.[۲] یا در شماره 56 به داستان ذبح چهار پرنده توسط حضرت ابراهیم و مخلوط کردن بدنهای آنها و قرار دادن در جاهای مختلف و زنده شدن آنها به اذن خداوند و فرمان ابراهیم اشاره شده است.[۳]
قصه مرگ هارون و قصه ذوالقرنین نیز دو حکایت است که در انتها به کتاب ملحق شده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.