المطر و الرعد و البرق و الريح
المطر و الرعد و البرق و الریح ، تألیف محدث بزرگ ابن ابیالدنیا (متوفی 208-281ق)، به ذکر احادیث و آثاری پرداخته که در آنها از حوادث جوی باد و باران و رعد و برق سخن رفته است. این کتاب با مقدمه و تحقیق طارق محمد سکلوع عمودی منتشر شده است.
| المطر و الرعد و البرق و الريح | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن ابی الدنیا، عبدالله بن محمد (نويسنده) عمودی، طارق محمد سکلوع (محقق) |
| ناشر | دار ابن الجوزي |
| مکان نشر | عربستان - دمام |
| سال نشر | 1418ق - 1997م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ب2الف2 141/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
سکلوع عمودی در مقدمهاش این کتاب را موسوعهای معتبر دانسته است که در آن از مخلوقات آسمانی سخن رفته است، که دلالت بر عظمت و حاکمیت خداوند است و اینکه روزانه بر بشر در هر گوشه از این زمین خاکی تأثیر دارد.[۱]
ابن ابی الدنیا در این اثر، اقوال و افعال نبی اکرم (ص) و آثار اصحاب ایشان پیرامون حوادث جوی را گردآورده است؛ البته او از ذکر نوادر نغز و شیرین و حوادث و وقایع تاریخی مرتبط با موضوع نیز پرهیز نکرده است؛ بنابراین میتوان این کتاب را کتاب ذکر و تفکر در عظمت الهی و تفسیر آیات کَونی و تربیتی و آثار سلف و حوادث ادبی و تاریخی و ذکر امتهای پیشین دانست.[۲] دررابطهبا نام کتاب، برخی مانند سیوطی در الدر المنثور نام کتاب را مختصر کرده و به یکی از انواع موضوع کتاب یعنی «المطر»، «الرعد»، «البرق»، «الریح» اختصاص دادهاند. بعضی نیز در نام کتاب تصرف کرده و آن را مختصر کردهاند ازاینجهت که ذکر اول آن در شناختش کافی دانستهاند. همانگونه که ناسخ نیز در آخر خاتمه کتاب گفته است: «تم کتاب المطر و الرعد و البرق بحمدالله» و کلمه «الریح» را حذف کرده است. ابن خیر نیز در فهرستش با نام «السحاب و الرعد و البرق» آورده و کلمه السحاب را در عنوان آورده است. [۳]
محقق اثر در مقدمه در صحت انتساب کتاب به ابن ابی الدنیا به تفصیل سخن گفته است؛ از جمله اینکه اسانید مصنف و ذکر اساتید و طریقه او در این کتاب به وضوح دلالت بر آن دارد. [۴]
بر این اثر تحقیق مناسبی صورتگرفته است که نگارش مقدمه، تصحیح کتاب، شمارهگذاری احادیث، ذکر سماعات اول و آخر کتاب، ذکر مشایخ مصنف با شرححال مختصر، استخراج احادیث، شرح الفاظ غریب و ذکر فهارس فنی از جمله آنهاست. [۵]
کتاب مشتمل بر 182 حدیث و اثر و شعر است. در حدیث 54 کتاب، ابوعتبه حسن بن علی سکونی با چند واسطه از رسول الله(ص) نقل کرده است که «هر گاه پیشوایان ستم کنند آسمان نمیبارد».[۶]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق و متن کتاب.