النفحات الإلهية في كيفية سلوك الطريقة المحمدية
النفحات الإلهية في كيفية سلوك الطريقة المحمدية | |
---|---|
پدیدآوران | [[سمان،
محمد بن عبدالکریم]] (نويسنده) |
ناشر | شرکت چاپخانه خراسان |
مکان نشر | مصر |
سال نشر | 1286ش - 1326ق |
چاپ | 1 |
موضوع | عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 7ن8س 283 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
النفحات الإلهية في كيفية سلوك الطريقة المحمدية، از آثار شاعر و صوفی شافعى قرن دوازدهم هجری قمری، ابوعبداللّه محمد بن عبدالکریم قرشی مدنی خلوتى قادرى شاذلى، مشهور به سمان (1130-1189ق)، آداب تهذیب نفس و سیر و سلوک الی الله را بر اساس شیوه صوفیانه خودش توضیح میدهد و رقص و سماع صوفیان را مشروع میشمارد[۱] و معنای «لا إله إلّا الله» را دگرگون و «وحدت وجود» را جایگزین «توحید» میسازد و تلقین میکند که هنگام گفتن این ذکر، نیت خود را این قرار بده که هیچ چیزی جز خدا نیست[۲].
هدف و روش
- در آغاز این کتاب، زندگینامهای خلاصه در معرفی نگارنده برگرفته از کتاب سلك الدرر في أعيان القرن الثاني عشر به آن افزوده شده است[۳].
- محمد بن عبدالکریم سمان، با تأکید بر آنکه پیمودن راه صوفیان، آسان نیست و نیازمند توفیق الهی است، افزوده است: جویندگاه راستین اندکند و من چون جمعی را دیدم که بهراستی به دنبال سیر و سلوک هستند، مطالبی را گردآوری کردم که راهنمای آنان گردد و به آنان سود بخشد[۴].
- نویسنده افزون بر آیات و روایات، در موارد متعددی به اشعار عربی استشهاد کرده است[۵].
ساختار و محتوا
- این اثر از مقدمه و 8 فصل بهترتیب ذیل تشکیل شده است:
- مقدمه (جهاد اکبر و چگونگی و شروط آن و پاسخ به پرسشهای مرتبط).
- توبه.
- عهد گرفتن.
- ذکر و چگونگی و شروط آن.
- خلوت و چگونگی خوردن و نوشیدن در آن.
- خواطری که بر قلب وارد میشود و دوای سودمند در طرد آن.
- مصاحبت با دیگران.
- آداب معاشرت با استاد.
- ولایت اولیای الهی.
- خاتمه: نصیحت به برادران.
نمونه مباحث
- بدان که بهترین چیز در نزد خدا این است که قلب برادر مسلمان خود را شاد سازی و بدترین چیز آن است که اذیت و آزاری به قلب او وارد کنی؛ پس بپرهیز و سخت بپرهیز از اینکه مسلمانی را رنجیده کنی یا دشنام بدهی یا لعنت کنی...[۶].
انتقاد
- کتاب حاضر، تصحیح و تحقیق علمی نشده است. نویسنده نیز هرچه خواسته، از جمله برخی روایات ساختگی را بدون هیچ منبع و استنادی آورده است[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.