کندی؛ متفکر بزرگ سده‌های میانه
| کندی؛ متفکر بزرگ سده‌های میانه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | آدامسون، پیتر (نویسنده) جعفری، حسن (مترجم) |
| ناشر | نقد فرهنگ |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1399 |
| شابک | 0ـ48ـ6682ـ622ـ978 |
| کد کنگره | |
کندی؛ متفکر بزرگ سده‌های میانه تألیف پیتر آدامسون، مترجم حسن جعفری؛ این کتاب یکی از آثار مجموعۀ منتشرشده از سوی دانشگاه آکسفورد دربارۀ بزرگان قرون وسطی است که به تحلیل همه‌جانبۀ افکار و دل‌مشغولی‌های کندی این فیلسوف بزرگ اسلامی پرداخته است.
ساختار
کتاب در هشت فصل تدوین شده است.
گزارش کتاب
ابویوسف، یعقوب بن اسحاق کندی (185 ـ 260 ق) از بزرگ‌ترین متفکرانی است که در انتقال فرهنگ و دانش یونان قدیم به جهان اسلام، سعی و تلاش فراوانی کرد. او در میدان فلسفه و دیگر شاخه‌های مختلف علمی، توانا بود و در همۀ عرصه‌های علمی، کتاب‌ها و رساله‌هایی را نوشت که ابن ندیم حدود 238 رساله و کتاب را از او معرفی کرده است. وی در بصره متولد و به بغداد مرکز علم و دانش منتقل شد و در آنجا تحصیلات خود را آغاز کرد. او از خادمان دولت‌های وقت به شمار می‌آمد و با بزرگان ادب معاشرت داشت و بسیاری از کتاب‌های فلسفی را ترجمه و مشکلات آنها را اصلاح کرد و شروحی به مطالب پیچیدۀ آنها افزود. کندی را می‌توان نخستین متفکر و فیلسوف مسلمان نام نهاد که بیشتر متکلمی بود با علایق فلسفی تا فیلسوفی با تمایلات کلامی. بر این اساس او در وفاق فلسفه و آموزه‌های عقیدتی، تا بدان‌جا پیش رفت که با حفظ بدون قید و شرط اصول و عقاید، درصدد برآمد تا بر شالودۀ باورهای دینی، بنای عقلی ـ فکری منسجمی را بناء کند و بدین‌جهت می‌توان گفت او مدافع انطباق سلوک عقلی بر نصوص وحیانی بود.
این کتاب ترجمۀ یکی از آثار مهم اندیشمند فیلسوف انگلیسی ـ آلمانی‌تبار پیتر آدامسون، متولد اوت 1972 و استاد فلسفۀ باستان، سده‌های میانه، به‌ویژه فلسفۀ اسلامی است. این کتاب یکی از آثار مجموعۀ منتشرشده از سوی دانشگاه آکسفورد دربارۀ بزرگان قرون وسطی است که به تحلیل همه‌جانبۀ افکار و دل‌مشغولی‌های این فیلسوف بزرگ اسلامی پرداخته است. نویسنده در این کتاب به مهم‌ترین شاخصه‌های فکری کندی در جنبه‌های مختلف فلسفی و علمی از جمله: شخصیت علمی، دیدگاه‌های فلسفی کندی دربارۀ دانش فلسفه، خداوند، ازلیت، روان‌شناسی، علم اخلاق، علم افلاک و پیشگویی یا مشیت الهی پرداخته است.
آدامسون در این کتاب بسیار مهم از یک الگوی غالب (پارادایم) مطالعاتی متفکران غرب دربارۀ فلسفۀ اسلامی تبعیت می‌کند و در بسیاری از تحلیل‌های خود دربارۀ ابداعات فلسفی و علمی کندی، به منشأ و مأخذ نوافلاطونیان و شارحان ارسطو و به‌ویژه به افلوطین و پروکلس عربی ارجاع می‌دهد. او در این تحقیق ارزشمند، به نکات بسیار مهمی دربارۀ ارتباط بسیار نزدیک کندی با فلسفۀ کهن اشاره می‌کند.
نویسنده بیشتر به تحلیل انگاره‌ها و استدلال‌های کندی پرداخته تا به شناسایی منابعش یا بحث دربارۀ نفوذ و تأثیر اخیرش. تحلیل فلسفی آثار کندی حجم زیادی از این کتاب را دربر می‌گیرد که این بحث از فصل سوم آغاز شده و فصل اول و دوم کتاب بیشتر به جایگاه کندی در بافت و ساحت عقلانی و تاریخی اختصاص یافته است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات