الفرائد الطریفة في شرح الصحیفة الشریفة

    از ویکی‌نور
    الفرائد الطریفة في شرح الصحیفة الشریفة
    الفرائد الطریفة في شرح الصحیفة الشریفة
    پدیدآورانمجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (نويسنده) رجایی، مهدی (محقق)
    ناشرمکتبة العلامة المجلسي
    مکان نشرایران - اصفهان
    سال نشر1407ق
    چاپ1
    شابک-
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /م3ف4 ۲۶۷/۱ BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الفرائد الطَريفة في شرح الصحيفة الشريفة، از آثار محدث، متکلم و فقیه و شیخ‌الاسلام دوره صفوی در قرن یازدهم هجری قمری، علامه مجلسى (1038-1110ق) است که به شرح و توضیح بخشی از صحیفه سجادیه، به زبان عربی می‌پردازد. این کتاب را رجالی و نسب‌شناس معاصر و رئیس پژوهشکده انساب قم، سید مهدى رجایى (متولد اصفهان 1336ش)، تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای سودمند به زبان عربی نوشته و نویسنده و اثر حاضر را شناسانده است. همچنین ناشر (کتابخانه علامه مجلسی) مقدمه‌ای به زبان فارسی نوشته و به معرفی اجمالی این کتابخانه و اقدامات آن و نیز کتاب حاضر پرداخته است.

    هدف و روش

    • شارح با تأکید بر آنکه پدرم شرحی بر صحیفه نوشته، افزوده است: ولی ناتمام مانده و من برطبق وصیت او به ادامه و تکمیل آن می‌پردازم....[۱].

    ساختار و محتوا

    • برطبق نوشته سید مهدى رجایى این اثر مبسوط و ارزشمند متأسفانه ناتمام مانده و علامه مجلسى فقط به شرح تفصیلی 3 دعای آغازین صحیفه سجادیه موفق شده[۲] و آخرین کلامی که شرح داده، «إِنَّك جَوادٌ كريمٌ» و تفاوت بین جود الهی و جود بشری است و دست اجل مهلت بیشتری نداده است[۳].

    نمونه مباحث

    • «إِنَّك جَوادٌ كريمٌ». شرح:
    • جواد از اسامی خدای متعال است و او کسی است که در عطا، بخل نورزد و به دیگری هرچه شایستگی دارد، ببخشد. در روایت آمده است که مردی از امام حسن مجتبی(ع) که در حال طواف بود، پرسید: معنای جواد چیست؟ پس امام(ع) پاسخ داد: این سخن دو صورت دارد: اگر از مخلوقات می‌پرسی، جواد کسی است که آنچه برعهده اوست، می‌پردازد و بخیل کسی است که از آن دریغ ورزد و اگر از خالق می‌جویی، او جواد است، چه عطا کند چه نکند؛ چون خدا اگر ببخشد، چیزی را می‌بخشد که مالک آن است و در مالکیتش محدودیتی نیست و هیچ مخلوقی حقّی بر خدای متعال ندارد و اگر منع کند، بازهم او پادشه مطلق است و کسی حقی نداشته است که ضایع شود.
    • کریم در اسمای حسنای الهی جوادی است که عطا می‌کند و عطایش پایانی ندارد؛ یا جامع انواع خیر و شرف و فضیلت است...[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص6
    2. ر.ک: مقدمه محقق، ص9
    3. ر.ک: متن کتاب، ص336
    4. ر.ک: همان، ص336

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها