حضرمی، یعقوب بن اسحاق

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    حضرمی، یعقوب بن اسحاق
    NUR14040.jpg

    یعقوب بن اسحاق حضرمی (متوفای ۲۰۵ق)، از قرّاء ده‌گانه و پیشوای قاریان بصره در قرن دوم هجری قمری که علاوه بر قرائت و حدیث، در فقه، ادبیات عرب و لغت مهارت داشت.

    ولادت

    • ابومحمد یعقوب بن اسحاق بن زید بن عبدالله حضرمی بصری، اهل بصره[۱] و از هم‌پیمانان حضارمه (مردمانی که از حضرموت یمن به اقصی نقاط دنیا از جمله مشرق‌زمین مهاجرت کرده و اسلام آوردند و به حضارمه یا حضرمی شهرت یافتند) بود و نسبت وی بدین سبب است. تاریخ ولادت وی به‌درستی روشن نیست. ابن خلکان می‌گوید: حضرمی به هنگام مرگ ۸۸ ساله بود[۲]؛ ازاین‌رو با توجه به سال مرگ وی می‌توان پنداشت که ولادت وی در سال ۱۱۷ق، بوده است.

    اساتید و شاگردان

    • حضرمی از قرّاء ده‌گانه و پیشوای قاریان بصره بشمار می‌رفت. قرائت را نزد بزرگانی چون سلام بن سلیمان طویل، مهدی بن میمون و یونس بن عبید فراگرفت.

    او از کسانی مانند زائدة بن قدامه، ابوعقیل دورقی و‌ هارون بن موسی حدیث شنیده و روایت کرده است. وی علاوه بر قرائت و حدیث، در فقه، ادبیات عرب و لغت توانا بود.

    • افرادی چون ابوحاتم سجستانی، احمد بن ثابت جحدری و احمد بن نصر نیشابوری از شاگردان و راویان حضرمی بوده و از او روایت کرده‌اند.
    • حضرمی از قاریان مشهور و هشتمین قاری از قاریان ده‌گانه بود. در میان قرائات، قرائت مشهوری از او نقل شده است. او به ادبیات عربی، کلام و فقه آگاهی داشت و نسبت به نظریه‌های نحویان در قرآن کریم و وجوه اختلاف آن، داناترین مردم زمان خود بود[۳].

    وفات

    • حضرمی به سال ۲۰۵ق، در بصره وفات کرد[۴].

    آثار

    پانویس

    1. ر.ک: الزركلي، ج8، ص۱۹۵
    2. ر.ک: ابن خلکان، ج۶، ص۳۹۱
    3. ر.ک: ترمانینی، ج۱، ص462
    4. ر.ک: گروهی از پژوهشگران، ج۱، ص۸۵۸
    5. ر.ک: الزركلي، ج8، ص۱۹۵

    منابع مقاله

    1. گروهی از پژوهشگران، «فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامى»، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، 1389ش.
    2. ترمانینی،عبدالسلام، «رویدادهای تاریخ اسلام»، ترجمه جمعی از پژوهشگران با اشراف سید علیرضا واسعی، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، 1385ش.
    3. الزركلي، خيرالدين، «الأعلام»، دارالعلم للملايين، 2002م.
    4. ابن خلکان، ابوالعباس احمد بن محمد، «وفيات الأعيان»، تحقیق احسان عباس، دارصادر، بیروت.

    وابسته‌ها