لبيد بن ربيعه

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    لبيد بن ربيعة
    NUR34022.jpg

    لَبید بن ربیعه عامری (متوفای 41ق)، شاعر و جنگجوی دوره جاهلی که اسلام آورد و از یاران پیامبر اکرم(ص) شد. شعری با مضمونِ «جاودانگی خدای متعال و ناپایداری هر چیزی جز او»، از آثار مشهور همین شاعر است.

    ولادت و تربیت

    • ابوعقیل لبید بن ربیعة بن عامر عامری کلابی جعفری هوازنی، از طایفه بنی‌جعفر بن کلاب و صحابی پیامبر(ص) بود. او بعد از ظهور اسلام مدتی در مکه زندگی کرد و سپس در کوفه اقامت گزید. وی از جمله کسانی است که دوره جاهلیت و اسلام را درک کرد و حدود نود سال از عمر خود را در جاهلیت و بقیه را در اسلام سپری کرد.

    معاصران

    صفات

    • وی که از جنگجویان دوره جاهلیت و از شعرای مشهور آن زمان بود، پس از مسلمان شدن علاقه‌ای به سرودن شعر نداشت، تنها یک بیت شعر سروده است. او جزء کسانی است که معلقات سبع را به نظم درآورده‌اند. وی مردی راستگو و دارای بیانی شیرین بود.
    • لبید بعد از اسلام آوردن، شعر و شاعری را رها کرد و به حفظ قرآن پرداخت و حافظ قرآن شد[۱].

    نمونه اشعار

    • أَلَا كلُّ شَيءٍ مَا خَلَا اللهَ بَاطِلٌوَ كلُّ نَعِيمٍ لَا مَحَالَةَ زَائِلٌ[۲]
      • ترجمه: آگاه باشید هر چیزی جز خدا، تباه شود و هر نعمتی بی‌تردید زوال پذیرد.

      وفات

      • ابوعقیل عامری دارای عمری طولانی بود؛ به‌طوری‌که عمر وی را تا ۱۶۰ سال نیز ذکر کرده‌اند. سرانجام وی در سال ۴۱ق، در کوفه درگذشت و در صحرا دفن شد. البته در تعیین تاریخ وفاتش اختلاف وجود دارد[۳].

      آثار

      پانویس

      1. ر.ک: السهيلي، ج۱، ص۱۱۹
      2. ر.ک: الذهبي، ج4، ص110
      3. ر.ک: گروهی از پژوهشگران، ج۱، ص635

      منابع مقاله

      1. گروهی از پژوهشگران، «فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامى» (مقاله «لبید عامری»)، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، 1389ش.
      2. الذهبي، محمد بن أحمد، «تاريخ الإسلام»، تحقیق عمر عبدالسلام التدمري، دارالكتاب العربي، بیروت، 1413ق.
      3. السهيلي، عبدالرحمن، «الروض الأنف في شرح السيرة النبوية»، تحقیق عبدالرحمن الوكيل، دارإحياء التراث العربي، بیروت، 1412ق.



      وابسته‌ها