قرآن هرگز تحریف نشده
| قرآن هرگز تحریف نشده | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محمدی شاهرودی، عبدالعلی (مترجم)
شعرانی، ابوالحسن (نویسنده) حسنزاده آملی، حسن (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | تعلیقات علامه شعرانی بر کتاب فصل الخطاب
ترجمه فصل الخطاب فی عدم تحریف کتاب رب الارباب فصل الخطاب فی عدم تحریف کتاب رب الارباب. فارسی |
| ناشر | قيام |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1376 ش |
| چاپ | 3 |
| موضوع | قرآن - تحریف |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 89/2 ح5 ف6041* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قرآن هرگز تحریف نشده، ترجمه فارسی اثر عربی استاد علامه حسنزاده آملى با نام «فصل الخطاب في عدم تحريف كتاب رب الأرباب» است که توسط عبدالعلى محمدى شاهرودى صورت گرفته است.
کتاب، پیرامون یکى از مسائل مهم علوم قرآنى، یعنى موضوع عدم تحریف نوشته شده است.
در پایان کتاب، ترجمه فارسی تعلیقات علامه شعرانی بر کتاب «فصل الخطاب في تحريف كتاب رب الأرباب» اثر مرحوم محدث نوری، آورده شده است[۱].
مترجم، در تاریخ سه‌شنبه، 12 آبان سال 1371ش، از ترجمه این اثر فراغت یافته است[۲].
ساختار
کتاب، متشکل است از تقریظ استاد حسنزاده آملی، پیشگفتار مترجم، پیشگفتار مؤلف و مطالب اصلی که در ذیل عناوین متعدد و متنوع مطرح شده است.
تعلیقات علامه شعرانی، در قالب 22 شماره ذکر شده است. وی نخست فقره‌ای از کلام محدث نوری را همراه با ذکر شماره صفحه مربوطه نقل نموده، سپس حاشیه خویش را در ذیل آن مرقوم فرموده است.
گزارش محتوا
در پیشگفتار مترجم، از اهمیت و عظمت قرآن و توطئه‌های رنگارنگی که از آغاز نزول، در ضدیت با آن صورت گرفت و... سخن رفته است[۳].
مؤلف محترم که از اندیشمندان بزرگ عصر حاضر در جهان تشیع مى‌باشد، در این کتاب، موضوع عدم تحریف قرآن کریم را از راه‌هاى مختلفى اثبات نموده است. وى با استفاده از طرق مختلف، سعى مى‌کند شیعه را از اتهام اعتقاد به تحریف قرآن که اهل سنت به او وارد می‌سازد، مبرا نماید.
وی مطالب را از توقیفى بودن سوره‌ها و آیه‌ها و نیز مسئله «بسم الله الرحمن الرحيم» که جزء هر سوره از قرآن است، شروع می‌کند، آنگاه با ذکر ادله مختلف از آیات و احادیث، عدم تحریف را اثبات و در ادامه نظرات برخى از علمای شیعه را در این زمینه ذکر نموده است.
در بخشى دیگر از کتاب، نظر حاجى نورى در کتاب «فصل الخطاب» را مطرح و پاسخ آن را بیان نموده و مى‌گوید: روایاتى که ایشان در این کتاب آورده است، اخبار آحاد هستند و نمىتوانند با قرآن معارضه نمایند؛ لذا قابل استناد نمى‌باشند[۴].
برخى از موضوعات مطرح‌شده در این کتاب، به قرار زیر است:
- توقیفی بودن ترتیب آیات و سوره‌ها؛
- چگونگى نظم آیات و سوره‌ها؛
- عدم جمع‌آورى قرآن توسط صحابه؛
- پیوند آیات با یکدیگر؛
- تکرار آیات؛
- ترتیب سوره‌هاى قرآن؛
- اشخاصى که در زمان پیامبر(ص) قرآن را جمع‌آورى نمودند؛
- على(ع)، نخستین جمع‌آورى‌کننده قرآن؛
- تنظیم سوره‌ها به اجتهاد صحابه نبوده است؛
- شیوه نگارش قرآن؛
- قرائت قرآن بر طبق هفت قرائت متواتر؛
- علت اختلاف شماره آیات در قرآن‌ها.
نویسنده در بحث ترتیب سورها، با ادله مختلف، توقیفى بودن سوره‌ها را اثبات کرده است؛ از جمله: اینکه بعضى از سوره‌ها داراى حروف مقطعه هستند و برخى نیستند و از طرف دیگر در برخى آیات کلمه سوره وجود دارد و همچنین سوره توبه بسم الله ندارد.
وی در این موضوع که چرا سوره برائت، بسم الله ندارد، نظرات مفسران اسلامى را متذکر شده و در پایان نتیجه مى‌گیرد که عمده‌ترین دلیل براى این موضوع، روایات اهلبیت(ع) است[۵].
در بحث عدم تحریف قرآن، پس از بیان این نکته که خداوندی که قرآن را نازل کرده، خود حافظ و حامى آن است، آیاتى را پیرامون عدم تحریف قرآن بیان کرده و در پایان نظرات علمای شیعه را در این‌باره متذکر شده است.
ترجمه جناب عبدالعلی محمدی شاهرودی، از این کتاب، به فرمایش استاد حسنزاده آملی، با قلمی شیوا و رسا صورت گرفته است[۶].
وضعیت کتاب
فهرست مطالب، در پایان کتاب ذکر شده است. در پاورقی‌ها علاوه بر ذکر آدرس آیات و روایات و منابع مطالب، آیات به فارسی ترجمه شده‌اند، ضبط برخی از کلمات موجود در متن ذکر شده و پاره‌ای از واژه‌ها و عبارات توضیح داده شده‌اند.
کلیه آنچه در پاورقی آورده شده، یادداشتهایی است که مترجم، آنها را به‌عنوان توضیح آورده است[۷].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.