النسب و المصاهرة بين أهل‌البيت(ع) و الصحابة
| النسب و المصاهرة بين أهل البيت و الصحابة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مدرس گيلاني، علاءالدين شمس‌الدين (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | النسب و المصاهرة بین اهل البیت و الصحابة :مع رویة فی السیرة الاجتماعیه و الاحداث التاریخیة فی صدر الاسلام |
| ناشر | دار الکتاب العربي |
| مکان نشر | سوریه - دمشق ** مصر - قاهره |
| سال نشر | 2006م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 977-376-169-x |
| موضوع | خاندان نبوت - نسب نامه - صحابه - نسب نامه - عدنانیون - نسب نامه - عربستان - نسب نامه - قحطانیون - نسب نامه - قریش (قبیله) - نسب نامه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 2006 /م4ن5 218 DS |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
النسب و المصاهرة بين أهل‌البيت(ع) و الصحابة، تألیف نویسنده معاصر اهل سنت، علاءالدین مدرس است که به بررسی خویشاوندی نسبی و سببی میان اهل‌بیت(ع) و صحابه پیامبر(ص) پرداخته است.
نویسنده در مقدمه کتاب در توضیح انتخاب موضوع کتاب، به دو روایت منسوب به نبی اکرم(ص) در اهمیت نسب در حیات امت اسلامی اشاره کرده است؛ از جمله فرموده «هر سبب و نسبی روز قیامت قطع می‌شود، جز نسب و سبب من». پس از آن تأکید کرده که در بین حسب و نسب امت اسلامی نیز افضل و ریشه‌دارتر از نسب اهل‌بیت(ع) و صحابه نیست[۱]. وی سپس این کتاب را به‌منزله یکی از منابع عربی مهمی دانسته است که محققان و پژوهشگران تراث و تاریخ اسلامی به آن نیازمند هستند[۲].
کتاب، مشتمل بر سه بخش است:
- قبایل عرب در عصر رسالت: این بخش، مشتمل بر مقدمه‌ای در نقش قبایل عرب در عصر رسالت و جلوه این قبایل و اصول آنها، با اشاره به برجسته‌ترین رجال و به‌ویژه صحابه و تابعین و یادآوری منازل آنها با تمرکز بر مواطن سه‌گانه مکه و مدینه و طائف به اعتبار اینکه مرکز اسلام در عصر نبوی بوده‌اند، است.
- ریشه‌های نسب بین اهل‌بیت(ع) و صحابه: این بخش، مشتمل بر مجموعه اشجار نسب بطون اصلی قریش و ارتباط آنها با اهل‌بیت نبوی(ص) است. این فصل همچنین مشتمل بر تراجم فراوانی از اهل‌بیت(ع) و صحابه و فرزندان ایشان است تا به ریشه نسب و برادری و جهاد مشترک آنها در صدر اسلام تا عصر عباسی اطلاع یابیم.
- مصاهره و خویشاوندی سببی بین اهل‌بیت(ع) و صحابه: مشتمل بر مجموعه شجره‌نامه‌های خویشاوندی سببی میان ایشان با شرح حال مهم‌ترین شخصیت‌های آنهاست[۳].
اهداف متعددی بر نگارش این کتاب مترتب است؛ از جمله شناخت نسب شریف نبوی و انساب اهل‌بیت(ع) و صحابه از مهاجرین و انصار و فرزندان ایشان، شناخت نقش زن در عصر رسالت و توجه به آن (چراکه بانوی صالحه اساس بنای اجتماع پرهیزکار است)، اشاعه فهم معتدل و متوازن از حوادث تاریخ صدر اسلام مطابق هدف قرآنی که امت اسلام را امتی میانه‌رو توصیف کرده است[۴].
از جمله مصاهرات ذکرشده در کتاب، مصاهرات علی بن ابی‌طالب(ع) است که در آن فاطمه(س) دختر رسول‌الله(ص) به‌عنوان اولین شخصیت معرفی شده است. در بخشی از شرح حال آن حضرت، مسئله فدک مطرح شده و نویسنده در توجیه غصب فدک، به کلام خلیفه اول استناد کرده که فدک صدقه است و حال آنکه فاطمه(س) که به سنت رسول‌الله(ص) از همه نزدیک‌تر و آگاه‌تر و عامل‌تر بود، آن را میراث خود از رسول‌الله و فیء مخصوص خداوند بر نبی‌اش معرفی کرد؛ «تسأله ميراثها من رسول‌الله(ص) مما أفاء الله علی نبيه من فدك»[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.