شواهد التنزيل لقواعد التفضيل
شواهد التنزيل لقواعد التفضيل، يكى از مهم‌ترين متون كهن، تأليف حاكم حسكانى است كه به‌تفصيل به فضائل و مناقب اميرالمؤمنين على(ع) و خاندان وى پرداخته است و به جهت برترى پيامبر اسلام(ص) بر ساير پيامبران و فرشتگان و نيز برترى امامان معصوم، به‌ويژه امام على(ع)، بر ساير مردم، كتاب به اين نام خوانده شده است.
| شواهد التنزيل لقواعد التفضيل | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسکانی، عبیدالله بن عبدالله (نویسنده) محمودی، محمدباقر (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | فضائل شهر رجب في الایات النازلة في أهل‌البیت صلوات الله و سلامه علیهم |
| ناشر | وزارة الثقافة و الإرشاد الإسلامي، مؤسسة الطبع و النشر |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1411 ق یا 1990 م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | خاندان نبوت در قرآن احادیث اهل سنت - قرن 5ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 3 |
| کد کنگره | BP 104 /خ2ح58 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
انگيزه نگارش
نویسنده، انگیزه تألیف اثر خود را ناظر به نزاع میان بزرگ کرامیان نیشابور با نقیب علویان شهر، بدون اشاره به نام آن دو، در مجلس قاضی ابوعلاء صاعد بن محمد (متوفی 431) یاد کرده است. فرد کرامی، که احتمالا ابوبکر محمد بن اسحاق بن محمشاذ بوده، ضمن انکار نزول سوره انسان (هل اتی) در شأن اهل بیت، گفته بود که هیچ آیه‌ای در حق علی علیه‌السلام و اهل بیت نازل نشده است. حسکانی در نقض این ادعا، کتاب شواهد التنزیل را تألیف کرد[۱].
البته مؤلف در پايان كتاب، متذكر اين نكته مى‌شود كه چون با شتاب اين كار علمى را انجام داده، توفيق جمع‌آورى كليه احاديث شأن نزول فضائل على(ع) را به دست نياورده و در واقع آنچه كه در دسترس وى بوده، مطرح شده و از منابع دور از دسترس چشم‌پوشى كرده است.
محتواى كتاب
حسكانى پس از شش فصل مقدماتى در موضوعات زير به متن اصلى كتاب پرداخته است:
- اقوال بزرگان و دانشمندان درباره خصائص امام على(ع)؛
- سابقه امام در دو حوزه تلاوت و حفظ قرآن؛
- گردآورى قرآن براى نخستين بار توسط امام على(ع) بعد از رحلت پيامبر(ص)؛
- شناخت امام على(ع) نسبت به معانى و حقائق قرآن و تخصص منحصربه‌فرد حضرت در علم به نزول قرآن؛
- فراوانى اسباب نزول مربوط به فضائل امام على(ع) و عترت او؛
- بيان اين حديث كه«يا أيها الذين آمنوا» در نود آيه تكرار شده و منظور آن على(ع) است. مؤلف در بخش اصلى كتاب كه در واقع فصل هفتم آن است، به ترتيب سوره‌هاى قرآن، هر آيه‌اى كه در شأن نزول ويژه اهل‌بيت پيامبر وارد شده، طرح كرده و به نقل اسباب نزول و روايات آن از طريق عامه و خاصه مى‌پردازد.
در اين كتاب 210 آيه را به ترتيب سوره‌هاى قرآن آورده و در ذيل هركدام رواياتى را از مشايخ خود نقل كرده است؛ مجموع اين روايات كه در تفسير آن آيات آمده بيش از 1200 روايت است.
چون مؤلف از محدثان اهل سنت است، از جوامع روايى عامه بيشترين استفاده را نموده است. وى از تفسير فرات كوفى روايت كرده و امين‌الاسلام طبرسى در تفسير مجمع البيان از شواهد التنزيل نقل كرده است. همچنين اين كتاب يكى از مصادر بحار الأنوار است. به سبب تبحر مؤلف در حديث‌شناسى و علم رجال و بررسى‌ها و اظهار نظرهاى او پس از نقل اين كتاب جايگاه والايى به اين كتاب داده است.
ناقلان روايات كتاب
حسكانى در اين كتاب علاوه بر روايت از ائمه صادقين و عبدالله بن عباس، از افراد زير روايت مى‌كند: مجاهد، سعيد بن جبير، ضحاك، عكرمه، جابر بن عبدالله، عبدالله بن مسعود، سلمان فارسى، سفيان ثورى، حذيفه، مقاتل بن سليمان، سليم بن قيس، ابوسعيد خدرى.
پانويس
- ↑ رحمتی، محمدکاظم، ج13، ص254-255
منابع مقاله
رحمتی، محمدکاظم، دانشنامه جهان اسلام، زیرنظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، چاپ اول، 1388.