انوار الحسن
| انوار الحسن | |
|---|---|
 | |
انوار الحسن، نویسنده معاصر هندی و متخصص زبان و ادبیات فارسی و عربی. وی به ادبیات بعد از انقلاب اسلامی علاقه‌مند است و تحقیقاتی نیز درباره ادبیات و زبان فارسی قدیم ایران دارد. مقدمه و حواشی بر «دیوان امیرخسرو دهلوی» از جمله آثار اوست.
سرگذشت
انوار الحسن فرزند عبدالرؤوف در زمستان 1308ش، در شهر لکهنو ایالت یوپی هند تولد یافت. پس از پایان دوره دبیرستانی به دانشگاه لکهنو راه یافت و به اخذ درجه دکترا در رشته‌های زبان و ادبیات فارسی و زبان عربی نایل گردید. وی علاوه بر زبان‌های فوق به زبان‌های هندی و انگلیسی آشنایی دارد و تا زمان نگارش مقاله در مقام رئیس قسمت علوم مشرقیه دانشگاه لکهنو مشغول به خدمت است.
آثار
از جمله آثار اوست:
- دیوان امیرخسرو دهلوی، مقدمه و حواشی؛
- دیوان نیاز، به زبان فارسی و اردو، با مقدمه و حواشی؛
- وقایع نعمت خان عالی، به زبان فارسی؛
- شعر باستان، حصه اول، منتخب شعر فارسی با مقدمه و شرح حال شعرا؛
- تاریخ ادب فارسی، به زبان اردو؛
- نظریه امام غزالی درباره تعلیم و تربیت[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: عامر، خان‌محمد، ص131-132
منابع مقاله
عامر، خان‌محمد، «پاسداران زبان و ادبیات فارسی در هند»، نامه پارسی، سال چهارم، پاییز 1378، شماره 3 ، ص 123 تا 148: https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/275122