تاریخ تجدد ژاپن
تاریخ تجدد ژاپن | |
---|---|
پدیدآوران | رجبزاده، هاشم (نویسنده)
[[]] (محقق) [[]] (مترجم) |
ناشر | مؤسسه فرهنگی - هنری جهان کتاب |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | ۱۳۹۶ش |
شابک | 978-600-6732-91-6 |
موضوع | تجدد -- ژاپن -- تاریخ,*Modernity -- Japan -- History,ژاپن -- تاریخ,apanB -- History |
کد کنگره | DS۸۳۵/ر۳ت۲ |
تاریخ تجدد ژاپن تألیف هاشم رجبزاده؛ بالنده شدن و درخشش صنعتی، جلوهی فرهنگ و هنر والای ژاپن و نیز پیشرفت و تعالی مادی و اقتصادی آن در عصر جدید توجه فزایندهی محققان را در گوشه و کنار جهان به خود گرفته، اما در این میان به تاریخ سرزمین خاستگاه خورشید کمتر پرداخته شده است. این کتاب، نگاهی به زمینهها و مایههای فرهنگ و تمدن امروز سرزمین آفتاب است.
ساختار
کتاب در چهار قسمت با عنوان بهره به نگارش درآمده است.
بهرهی یکم: زمینههای تغییر؛ از دورهی ادو به عصر تجدد
دوره اول ادو
دوره دوم ادو
بهرهی دوم: بنیاد ژاپن نوین (1873-1863)
بهرهی سوم: ژاپن در راه عظمت - بحران مشروطیت (1894-1873)
بهرهی چهارم: ثمرهی تلاش : پیروزی در دو جنگ و پایان یک عصر
گزارش کتاب
بالنده شدن و درخشش صنعتی، جلوهی فرهنگ و هنر والای ژاپن و نیز پیشرفت و تعالی مادی و اقتصادی آن در عصر جدید توجه فزایندهی محققان را در گوشه و کنار جهان به خود گرفته، اما در این میان به تاریخ سرزمین خاستگاه خورشید کمتر پرداخته شده است. چند سالی بیش نیست که پژوهندگان دریافته اند که تمدن و جامعه و هنر و همهی جلوههای فرهنگ و حیات معنوی یک ملت را باید بر پایهی تاریخ و گذشتهی آن بر رسید. محققان ژاپنی نیز آگاهی تازهای به این معنی یافتهاند، و در این سال ها بسیاری از گوشههای تاریک تمدن و تاریخ ژاپن در پرتو معرفت علمی در آمده و آثار فراوان از روزگار باستان سراز خاک برآورده است.
این کتاب به صورت مجموعه مقالههایی مرتبط برای شناختن زمینهها و مایههای فرهنگ و تمدن امروز سرزمین آفتاب است که دو فصل دارد: یکی شرح رویدادهای پیش از تجدد، با عنوان «از آغاز تا نهضت (سال 1868)» و دیگری «از نهضت (تجدد) تا پایان جنگ (سالهای 1868 تا 1945)». کتابی که با عنوان تاریخ تجدد ژاپن در دست دارید بازنوشتهای است از فصلهای میانی کتاب تاریخ ژاپن از آغاز تا معاصر، و به سخن دقیق تر از آغاز شرح وقایع دورهی ادو و حکومت خاندان سپهسالاری توکوگاوا (سالهای 1603 - 1867) تا پایان بهرهی 12 بخش دوم آن کتاب که «ثمرهی تلاش، پیروزی در دو جنگ و پایانی یک عصر» عنوان دارد (سالهای 1895 تا 1912، همان سال در گذشتن امراتور میجی). در ژاپن از سدهی ششم تا نوزدهم خاندانهای نیرومند به نام پادشاه فرمان میراندند، و حکومت در این خاندانها موروثی بود. از این رو افراد و فرمانروایان هر خاندان بیش تر به نام کوجک شان یاد میشوند تا از فرمانروایان دیگر این سلسله بازشناخته شوند. در این خاندان ها، بنا به رسم، در نام کوچک شان مردان که بیشتر مرکب از دو جزء یا دو کانجی است، یک جزء آن در نام بیش تر مردان آن خاندان یکسان، و جزء دیگر متفاوت است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران