ابن طویر، عبدالسلام بن حسن
ابن طُوَیر، ابومحمد عبدالسلام بن حسن قیصرانى (525 - 617ق/1131-1220م)، تاریخنگار مشهور و از صاحب منصبان عالىرتبه اواخر عهد فاطمیان مصر.
از زندگانى او اطلاع زیادی در دست نیست.
ابن دقماق در شرح کوی دارالانماطى مىنویسد: «این کوی از قدیمترین کویهای مصر است و بسیاری از بزرگان از آن جمله ابن طویر در آنجا سکنى داشتهاند».
آثار
ابن طویر در روزگار صلاح الدین ایوبى مىزیست و تاریخى به نام:
1-نزهة المقْلَتین فى اخبار الدولتین (با تحقیق و تصحیح ايمن فواد سيد چاپ شده است)، تألیف کرد.
این کتاب که قلقشندی آن را تاریخ الدولة الفاطمیة نامیده، از میان رفته است، ولى بسیاری از مورخان از جمله مقریزی و ابوالمحاسن و نیز خود قلقشندی همواره از او نقل قول مىکنند.
اهمیت تاریخ ابن طویر و وسعت مطالب آن به خصوص از روایات قلقشندی معلوم مىشود که پیوسته به ابن طویر استناد جسته است.
این نکته نیز که ابن خلدون در نوشتن تاریخ خود کتاب ابن طویر را اساس تألیف خویش قرار داده است، اهمیت آن را روشنتر مىسازد.
ابن خلدون مىنویسد: اخبار فاطمیان را از کتاب ابن اثیر و تاریخ دولت فاطمیان تألیف ابن طویر و اندکى هم از نوشته ابن المسیحى برگرفتهام .[۱].
پانویس
- ↑ انزابى نژاد، رضا، ج4، ص159-158
منابع مقاله
انزابى نژاد، رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.