اسناد سادات حسینی آشتیانی (آقا میرکاظم)
| اسناد سادات حسینی آشتیانی (آقا میر کاظم) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عبدلی آشتیانی، اسدالله (نويسنده) |
| ناشر | المطبعه المعربی ** مجمع ذخائر اسلامی |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1392ش - 2014م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-988-492-9 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ع2آ5 1419 DSR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اسناد سادات حسینی آشتیانی (آقا میرکاظم)، اثر اسدالله عبدلی آشتیانی، مجموعه اسناد سادات حسینی آشتیانی است که توسط آقا میرکاظم آشتیانی (1269ق-1326ق)، حفظ و نگهداری شده است.
هر سرزمینی به بزرگان و فرهنگ‌سازان آن سامان شناخته می‌شود. آشتیان که از پیشینه فرهنگی کهنی برخوردار است، فرهیختگان فراوانی را به جامعه و فرهنگ ایران‌زمین تقدیم کرده است. در پژوهش‌های تاریخی با خانواده‌هایی مواجه می‌شویم که در عصر خود، اثرگذار بوده، در کار دیوانی و اداری، نسخه‌برداری و کتابت در منطقه خود تأثیرگذار بوده‌اند. آن‌ها با شناختی که از تاریخ عصر خود و آینده داشتند، توانستند در حفظ و حراست این اوراق، تمامی سعی خود را به‌کار برده و از آن به‌عنوان سند هویت خانوادگی، حفاظت و حراست کنند و نهایتا به‌عنوان امانت ارزشمندی آن را به دیگر اعضای خاندان خود تحویل دهند[۱].
مجموعه اسناد ارائه‌شده در اثر حاضر، متعلق به یکی از قدیمی‌ترین سادات حسینی ساکن در آشتیان است که از زمان دقیق مهاجرت و اسکان این خانواده به این خطه اطلاع دقیقی در دست نیست، اما آنچه مسلم است، این خاندان در کنار سادات میرشمسی، از قدیمی‌ترین سادات آشتیان به حساب می‌آیند و شاخص‌ترین عضو این خانواده، مرحوم آقا میرکاظم آشتیانی، نیای بزرگ این خاندان است که صاحب حکمی از سوی مظفرالدین‌میرزا (مظفرالدین شاه) در دارالسلطنه تبریز بوده است[۲].
آقا میرکاظم از سادات و روحانیون نیمه دوم سده سیزدهم هجری بود. وی تحصیلات مقدماتی را در مدرسه علمیه آشتیان (مدرسه کهنه) نزد آقا شیخ جعفر مجتهد آشتیانی که ریاست مدرسه را به‌‌عهده داشت، همچنین نزد اساتیدی همچون آخوند ملا مسیح آشتیانی و آخوند ملا ابراهیم پیش‌نماز که از مدرسان این مدرسه بودند، فراگرفت. او از ثروت و مکنت کافی برخوردار بود و توانست خود را به دارالسلطنه تبریز برساند. وی به دلیل برخورداری از خط خوش و نیز مورد اعتماد بودن در دستگاه میرزا یوسف مستوفی‌الممالک آشتیانی، جزو کارگزاران و محارم دستگاه جناب آقا گردید؛ به‌طوری‌که اجازه پیدا کرد دو بار همسر میرزا یوسف را برای زیارت به عتبات عالیات ببرد. وجود میرزایان و منشیان آشتیانی در تبریز در عصر قاجار پیوسته ادامه داشته است[۳].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار.