جشن نامه‌ی دکتر سیروس شمیسا
| جشن نامه‌ی دکتر سیروس شمیسا | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | دالوند، یاسر (نویسنده) |
| ناشر | کتاب سده |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۸ش |
| شابک | 8-23-8968-600-978 |
| کد کنگره | |
جشن نامه‌ی دکتر سیروس شمیسا تألیف یاسر دالوند، این کتاب شامل 59 مقاله است که درباره‌ی زندگی و آثار دکتر سیروس شمیسا نوشته شده است.
گزارش کتاب
در سال 1922م، چهل و سه نفر از مستشرقین اروپا و جمعی از مشاهیر فضلای ایران برای قدردانی از خدمات ادوارد براون، مقالات و رسالاتی نوشته در کتاب فراهم آوردند و در روز تولد او هدیه فرستادند که براون نیز این کار ایشان را بسیار ستودنی دانست. بعدها افراد دیگر اثرات مشابهی را تحت عنوان «جشن نامه»، «ارج نامه»، و «یادنامه» به سامان رساندند. این اثر نیز جشن نامه‌ی یکی از دانشمندان و پژوهشگران بی ملال و نستوه به نام استاد سیروس شمیسا است که خدماتش در حوزه‌ی زبان و ادب بر همگان آشکار و بی نیاز از شرح است، به حق می‌توان هر یک از آثار ایشان را در زمینه‌ی حافظ، مولوی، فردوسی و ... آغازگر مکتبی نوین دانست. از دیگر سوی، تلاش‌های ایشان در راستای سوق دادن ادبیات «فاضلانه» به سوی ادبیاتی «عالمانه» و «روشمند» نیز کاملا مشهود است. باری، نگارنده‌ی این سطور، افتخار شاگردی در محضر استاد شمیسا را داشته و از ایشان علاوه بر درس دانش، درس اخلاق و آزادگی و جوانمردی را نیز فراگرفته است. بنابراین هم از این روی، و هم به جهت حقی که استاد بر گردن ادبیات و اهل ادب دارند، نگارنده و جمعی از دوستداران ایشان مجموعه‌ی حاضر را به پیشگاهشان تقدیم می‌کند. در این بخش شایسته است به چند نکته اشاره شود:
در متن مقالات اهدایی، تا حد امکان تلاش شده است که در نشانه گذاری ها و نحو جملات و نحوه‌ی ارجاع دهی نویسندگان تغییری ایجاد نشود. در برخی موارد از شیوه‌ای که در کل متن اعمال گردیده، تبعیت شده است. از سوی دیگر تنظیم فاصله‌ها و نیم فاصله‌ها از جانب نویسنده این کتاب است. یادداشت‌های پایانی مقالات را هم وی تماما به پانوشت منتقل کرده است و اصلاحاتی از این دست، که همگی ناظر بر شیوه‌ی کلی کتاب بوده است. همچنین لازم به ذکر است که مطالب دریافتی به سه بخش «مقالات اهدایی»، «درباره‌ی استاد» و «سروده‌های اهدایی» تقسیم شده‌اند. در این سه بخش، مطالب بر پایه‌ی اولین حرف «نام خانوادگی» نویسندگان و بر پایه‌ی حروف الفبا تنظیم گردیده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران