کلیات بسحق اطعمه شیرازی
کلیات بسحق اطعمه شیرازی | |
---|---|
پدیدآوران | بسحاق اطعمه، احمد بن حلاج (نويسنده) رستگار فسایی، منصور (مصحح) |
ناشر | بنیاد فارس شناسی ** مرکز پژوهشی ميراث مکتوب |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1382ش |
چاپ | 1 |
شابک | 964-6781-78-0 |
موضوع | شعر فارسی - قرن 9ق. |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ک8 5685 PIR |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کلیات بسحق اطعمه شیرازی، مجموعه اشعار جمالالدین ابواسحاق حلاج اطعمه شیرازی (متوفی 827ق/1423م یا 830ق/1427م) است که با تصحیح منصور رستگار فسایی، منتشر شده است.
کلیات بسحق، ترکیبی از شعر و نثر است و اشعار او نیز از قصیده، غزل، قطعه، رباعی و فردیات، تشکیل شده است. او کلام خود را در غزل، مختصر و مفید میداند و مینویسد: «چون حکما گفتهاند اغذیه، کثیر الکیفیه و قلیل الکمیه میباید، هنوز اشتهای صادق، باقی بود که دست از غذا بازدارند، ما نیز عدد ابیات غزلیات، از هزار نگذراندیم، تا رغبت مشتهی، صادقتر و با امزجه و طبایع، موافقتر باشد»[۱].
کلیات او، علاوه بر انواع شعر، از چند رساله نثر هم تشکیل شده است که بهوسیله خود بسحق، در این دیوان، فراهم آمده است و در روزگار خود وی، به شهرت کافی دست یافته است؛ آنچنانکه به قول شاعر، از اقصای بلاد شیراز، میآمدند تا شعر و نثر اطعمه را فراچنگ آرند[۲].
دیوان بسحق، مجموعهای از نظم و نثر است که شامل بخشهای زیر میباشد: الف)- مقدمه منثور در نظم و تألیف دیوان؛ ب)- قصاید که شامل 5 قصیده به شرح زیر است:
- سفره کنز الاشتها که خود مقدمهای منثور دارد و پس از آن، قطعهای میآید که در آن، سبب نزول سفره کنز الاشتها، مطرح میشود؛
- قصیده آفاق و انفس که در مدح شاه سیفالدین سروده است؛
- قصیده به اقتفا و استقبال این بیت ظهیر فاریابی که:
سپیدهدم که شدم محرم سرای حضور شنیدم آیه توبوا إلی الله، از لب حور؛
- قصیده در استقبال این بیت خواجوی کرمانی که:
وجه برات شام بر اختر نوشتهاند واموال زنگ بر شه خاور نوشتهاند؛
- قصيدة في الكرديات و اللريات که قصیدهای است به لهجه محلی شیرازی و در وصف طعامها؛
- قصیدهای که در ضمن خاتمت دیوان آمده و در مدح کجری است.
ج)- ترجیعات: شامل 9 بند که بیت ترجیع آن، چنین است: ای گرسنگان سفرهپرداز وی سوختگان آتش آز؛
د)- مثنویات: که از دو مثنوی بلند تشکیل شده است:
- مثنوی اسرار چنگال در بحر «رمل مسدس محذوف»؛
- مثنوی جنگنامه مزعفر و بغرا که بر وزن شاهنامه فردوسی است.
ه)- غزلیات: جمعا 129 غزل؛ و)- مقطعات؛ ز)- رباعیات؛ ح)- فردیات؛ ط)- مناظره نان و حلوا؛ ی)- آثار منثور[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مصحح.