گزیده مثنوی، با شرح و توضیحات

    از ویکی‌نور
    گزیده مثنوی، با شرح و توضیحات
    گزیده مثنوی، با شرح و توضیحات
    پدیدآورانمولوی، جلال‌الدین محمد (نویسنده) فروزانفر، بدیع‌الزمان (نویسنده)
    ناشرانتشارات جامی
    مکان نشرتهران
    سال نشر1386
    چاپهفتم
    موضوعشعر فارسي‌ -- قرن‌ 7ق‌
    کد کنگره
    ‏PIR۵۲۹۸/آ۱

    گزیده مثنوی، با شرح و توضیحات انتخاب و شرح بدیع‌الزمان فروزانفر؛ این کتاب گزیده‌ای مشهور و خلاصه دفتر اول و دوم مثنوی، همراه با شرح و توضیحات ذکر پاره‌ای از اسرار مثنوی و بیان بعضی از مبانی عرفان و تصوف است.

    در گزینش قصه‌ها و ابیات، سادگی و مناسبت با فکر و حال دانش‌آموزان، مد نظر بوده است.

    مؤلف می‌نویسد: کوشیده است که در میان قصه‌ها و ابیات، رشته سخن و نظم فکری قطع نشود و بر هم نریزد؛ تا اینکه خوانندگان از مطالعه این مختصر در حدّامکان به روش بیان و طرز فکر مولوی آشنایی حاصل کنند. در ضمن، برای آنکه فهم ابیات و ادراک مقاصد آسان‌تر گردد، در آغاز هر یک از قصص و حکایات، کلیات مطالبی را که در آن حکایت مندرج است به ترتیب ذکر کرده و در حواشی صفحه نیز آنجا که مطلبی آغاز می‌شود، همان عنوان که در کلیات مذکور شده آورده است. تا دانش آموزان پیش از مطالعه، به طور کلی و اجمالی بر آن مطالب اطلاعی حاصل کنند و محل هر مطلب را در ضمن حکایت به دست آورند.

    در بخش شرح ابیات و آنچه به عنوان تعلیق نوشته است، مآخذ داستان‌ها و حکایات و آیات قرآنی و احادیث نبوی که مولوی به آن‌ها اشاراتی کرده ذکر نموده و هرجا که شرح یکی از اصول تصوف به میان آمده پس از تعریف و بیان آن اصل، به طور مختصر منابعی که حاوی آرا و عقاید مشایخ و بزرگان تصوف است، به تفصیل نوشته و نیز علاوه بر شرح لغات و مصطلحات از ذکر قواعد زبانی خودداری نکرده است.

    در تفسیر و شرح ابیات در درجه اول از مثنوی و سایر آثار مولانا کمک گرفته است. قابل ذکر است که این اثر در سال ۱۳۲۱ شمسی، بر اساس نسخه ۶۷۷ قونیه و به سفارش وزیر فرهنگ وقت و برای دانش‌آموزان مدارس دولتی تألیف شده است.

    در پایان، جدول واژیاب، شامل واژه‌های دشوار متن، به ترتیب الفبا درج شده است. [۱]


    پانويس

    1. ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص167-168


    منابع مقاله

    عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.

    وابسته‌ها