ابن‌ كيال‌، محمد بن‌ احمد

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    ابن‌ كيال‌، بركات‌ بن‌ احمد بن‌ محمد ذهبى‌ دمشقى‌ صالحى‌
    NUR00000.jpg
    نام کاملبركات‌ بن‌ احمد بن‌ محمد ذهبى‌ دمشقى‌ صالحى‌؛
    نام‌های دیگرابن‌ كيال‌، بركات‌ بن‌ احمد بن‌ محمد ذهبى‌ دمشقى‌ صالحى‌ ملقب‌ به‌ زين‌الدين‌؛
    لقبزين‌الدين؛‌
    تخلصابن‌ کیال؛
    نسبدمشقی؛
    نام پدراحمد بن‌ محمد ذهبى‌ دمشقى‌ صالحى‌؛
    ولادت863ق؛
    محل زندگیدمشق؛
    رحلت929ق‌؛
    طول عمر66؛
    خویشاوندان
    دیناسلام؛
    مذهبشافعی؛
    پیشهواعظ، محدث، فقيه؛
    منصبرياست‌ شافعيان‌ دمشق‌؛
    اطلاعات علمی
    درجه علمیواعظ، محدث، فقيه؛
    مشایخبرهان‌الدين‌ تاجى‌؛
    برخی آثار1- الانجم‌ الازواهر فى‌ تحريم‌ القراءة بلحون‌ اهل‌ الفسق‌ و الكبائر؛

    اِبْن‌ِ كَيّال‌، بركات‌ بن‌ احمد بن‌ محمد ذهبى‌ دمشقى‌ صالحى‌ ملقب‌ به‌ زين‌الدين‌ (863 -929ق‌/1459-1523م‌)، واعظ، محدث‌ و فقيه‌ شافعى‌.

    وی در آغاز تاجر بود و چون‌ ديون‌ فراوان‌ پيدا كرد، تجارت‌ را رها ساخت‌ و ملازم‌ شيخ‌ برهان‌الدين‌ تاجى‌ شد و صحيح‌ بخاری را نزد او خواند.

    سپس‌ به‌ گفتن‌ حديث‌ در جامع‌ اموی پرداخت‌. بعد از مرگ‌ برهان‌الدين‌ تاجى‌ رياست‌ شافعيان‌ دمشق‌ به‌ او رسيد. پس‌ از اين‌ زندگى‌ او بجز ملازمت‌ جامع‌ اموی و وعظ در مسجد اقصاب‌ و جامع‌ جوزه‌ و خطابت‌ در صابونيه‌ چيزی نمى‌دانيم.


    آثار

    اثر چاپى‌ او:

    1- الكواكب‌ النيّرات‌ فى‌ معرفة من‌ اختلط من‌ الرواة و الثقات،

    در علم‌ حديث‌ است‌ كه‌ با تحقيق‌ كمال‌ يوسف‌ الحوت‌ در 1987م‌ در بيروت‌ به‌ چاپ‌ رسيده‌ است‌. وی نام‌ نويسنده‌ را ابوالبركات‌ محمد بن‌ احمد آورده‌ است‌.

    از آثار خطى‌ او:

    1- الانجم‌ الازواهر فى‌ تحريم‌ القراءة بلحون‌ اهل‌ الفسق‌ و الكبائر(به زیور چاپ آراسته شده است)،

    2- الجواهر الزواهى‌ فى‌ ذم‌ الملاعب‌ و الملاهى،


    و تعليقات‌ او بر:

    3- الاكتفاء كلاعى،

    را مى‌توان‌ ذكر كرد.

    همچنين‌ اجازه‌ای از او خطاب‌ به‌ زين‌الدين‌ عبدالرحمان‌ بن‌ يوسف‌ بن‌ عربى‌ شافعى‌ در برلين‌ موجود است‌ كه‌ تاريخ‌ 926ق‌ را دارد. غزی از دو اثر ديگر با عناوين:

    1- اسنى‌ المقاصد فى‌ معرفة حقوق‌ الولد على‌ الوالد،

    2- حياة القلوب‌ و نيل‌ المطلوب، ياد كرد است‌[۱]. ‌

    پانویس

    1. مؤذن‌ جامى‌، محمد هادی، ج4، ص530

    منابع مقاله

    مؤذن‌ جامى‌، محمد هادی، دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.


    وابسته‌ها