المختصر المفيد في تفسير القرآن المجيد

المختصر المفيد في تفسير القرآن المجيد از جمله تفاسیر مختصر شیعی در قرن چهاردهم هجری است که توسط محمدعلی تسخیری و محمد سعید نعمانی نوشته شده است. این تفسیر مختصر یک جلدی، چیزی در حد بیان معانی ظاهر جملات با اندکی اضافات است از این رو مقابل هر صفحه از قرآن، تفسیر آن نوشته شده است.

المختصر المفيد في تفسير القرآن المجيد
پدیدآوران	تسخیری، محمدعلی (نويسنده) محمد سعید نعمانی (گردآورنده)
ناشر	المجمع العالمي للتقريب بين المذاهب الاسلامیة. المعاونیة الثقافیة
مکان نشر	ایران - تهران
سال نشر	1388ش - 1431ق - 2010م
چاپ	1
شابک	‎978-964-167-030-8
زبان	عربی
تعداد جلد	1
کد کنگره	/ت5م3 98 BP
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

از ویژگیهای این تفسیر، موارد زیر را می‌توان برشمرد:

ایجاز در بیشترین حد ممکنش، بدین جهت اشاره کمی به محل نزول، شان نزول و مباحث دیگر کلیت سوره‌ها دارد.

طرح ابعاد مختلف مدلول قرآنی در این تفسیر، از جُمله بعد اصیل اجتماعی.

در تفسیر آیات، تا حد امکان سعی شده آرای مختلف ذکر شود و در عین حال بر تفسیر مروی از اهل‌بیت(ع) در روایات، تمرکز شده است.

سعی نویسندگان بر مراعات روش تقریبی بوده است و از تحریک و توهین نسبت به سایر مذاهب، و خودداری کرده‌اند.

مراجعه و تحقیق در این تفسیر، بر عهده محمدرضا صفوی بوده است و ملاحظات ارزشمند و مفیدی بر آن افزوده است. همچنین اعتماد نویسندگان در این تفسیر، بر نسخه جمهوری اسلامی ایران بوده که در آن بر قرآنِ نوشته شده به خط عثمان طه، اعتماد شده است. همچنین بر مبنای تفسیری که بسم الله را جزء سوره پنداشته شود یا نه؟ نویسندگان این تفسیر، بر این هستند که بسم الله جزئی از همه سوره‌هاست مگر در سوره توبه _بر فرض مبنایی که سوره برائت را یک سوره مستقل بدانیم_ لذا اولین آیه سوره قرآنی در این تفسیر با تفسیر بسم الله شروع شده است. در عین حال که بسم الله در هر سوره جزئی از آن سوره شمرده شده، اما ما مشاهده می‌کنیم که در این تفسیر شماره آیه ویژه‌ای برای آن در سوره در نظر گرفته نشده و آیه اول سوره با آیه بعد از بسم الله ذکر شده است؛ علت این امر همان مراعاتی است که درباره اعتماد بر نسخه مخطوط به خط عثمان طه در فوق ذکر شد.

منبع مقاله

مقدمه کتاب.