ابن عبدان همدانی، عبدالله بن عبدان
ابن عبدان، ابوالفضل عبدالله بن عبدان بن محمد بن عبدان همدانى
معرفی اجمالی
اِبْنِ عَبْدان، ابوالفضل عبدالله بن عبدان بن محمد بن عبدان همدانى (د صفر 433/ اکتبر 1041)، فقيه شافعى.
از تاريخ ولادت وی اطلاعى در دست نيست. بيشتر منابع از او به عنوان عالم و مفتى همدان ياد کردهاند.
مشایخ
در بغداد از ابوالحسين ابن اخى منتمى، ابن خباب، عثمان ابن المنتاب، ابوحفص کتّانى و المخلص استماع و از ديگر مشايخ وی مىتوان صالح بن احمد، جبريل، على بن حسن بن ربيع و ابوبکر احمد بن على معروف به ابن الال را نام برد.
راویان
نيز کسانى همچون محمد بن عثمان، احمد بن عمر، ابن عبدوس و پدرش و على الحسنى از او روايت کردهاند.
ذهبى به نقل از شيرويه بن شهردار، وی را موثق دانسته است.
خواب ابن عبدان
نيز ذهبى به نقل از همو گويد: به خطّ ابن عبدان ديدم که نوشته بود، در خواب ديدم: خدای تعالى به من سخنى فرمود که در آن مرا از خودستايى نسبت بدانچه به من داده است، بيم داد. گفتم: من در نفسم فروتر از آنم. فرمود برترين سخن که شايسته است مردم را بدان فرا خوانند «الا له الخلق و الامر» است.
قنوت نماز وتر
ابن عبدان از کسانى است که قنوت را در نماز وتر در طول سال مستحب دانستهاند.
آثار
1. شرائط الاحکام، در فقه،
که بنا به گفته اسنوی نسخهای از آن نزد وی موجود بوده است؛
2. شرح العبادات،
کتابى است مختصر که بيشتر نظرات فقهى وی از اين کتاب نقل شده است؛
3. مقاماتref>صفری نادری، حسن، ج4، ص177-175</ref>.
پانویس
منابع مقاله
صفری نادری، حسن، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.