حسینی نجومی، سید مرتضی
| نام | حسینی نجومی، مرتضی |
|---|---|
| نام های دیگر | آیت الله نجومی |
| نام پدر | |
| متولد | 1307 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1388 هـ.ش یا 1430 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE263AUTHORCODE |
«آيت‌الله سيد مرتضى حسينى نجومى» فرزند آيت‌الله آقا سيد محمد جواد نجومى، فرزند آقا سيد ميرزا اسماعيل نجومى مى‌باشد. بنابه شجره‌نامه‌اى كه به خط اين بزرگوار در پشت نسخه نهج البلاغه خطى مرقوم شده، سلسله سيادت ايشان به امام زين العابدين(ع) منتصب است.
پدر و جد ايشان، آقا سيد ميرزا اسماعيل نجومى، متولد كرمانشاه و از سادات بسيار جليل‌القدر و از اتقياى زمان بوده كه طول عمرش را در شهر كرمانشاه سپرى و ملجأ و پناهى براى دوستداران ائمه(ع) بوده است. در خصوص والده ايشان، به بخشى از توضيحات وى در اين باب بسنده مى‌كنيم:
«والده عفيفه و صالحه بنده كه به راستى نمونه سلامت نفس، ديانت، تقوى، دلسوزى، مهر و محبت بود، فرزند آيت‌الله شيخ مرتضى علم الهدى آل آقا بودند».
استاد نجومى در 23 جمادى الثانى 1346ق، مصادف با 5 آذر 1307ش، در كرمانشاه متولد شده و ليكن در شناسنامه، تاريخ تولدشان 26 بهمن 1307ش قيد شده است.
ايشان در سال 1314ش در دبستان هدايت كرمانشاه به تحصيل پرداخته و تا كلاس ششم را همان‌جا گذرانده است. سپس در سال 1321 و 1322ش دوران اول و دوم دبيرستان را نيز سپرى كرده و پس از آن، تحصيل در مدارس دولتى را رها كرده و به تحصيل دروس حوزوى پرداخت.
در زمانى كه هيچ مدرسه علوم دينى و هيچ طلبه‌اى در كرمانشاه نبود، ايشان تحصيل علوم حوزوى را نزد پدرش و ديگر اساتيد شهر آغاز نمود تا اين‌كه به امر آقا سيد ابوالحسن اصفهانى، حوزه‌ى علميه در كرمانشاه پايه‌گذارى گرديد و در مسجد حاج شهبازخان، اولين مدرسه علوم دينى تشكيل شد.
ايشان در محضر اساتيدى چون آقا ميرزا ابراهيم پورمعتمد، حاج سيد محمود معصومى لارى و حاج شيخ حسن حاج آخوند، به تحصيل علوم دينى پايه پرداخت تا اين‌كه به جهت گذراندان دروس حوزوى و بهره جستن از محضر اساتيد بزرگ شيعه، به عتبات عاليات مهاجرت نمود.
وى در سال 1369ق به شهر نجف اشرف رفته و در مدارس ذيل به تحصيل دروس حوزوى پرداخت و به درجه اجتهاد نائل آمد:
مدرسه آقا سيد محم كاظم يزدى، مدرسه آيت‌الله آخوند خراسانى، مدرسه حاجى «حاج ميرزا حسين حاج ميرزا خليل» و مدرسه آخوند.
در اين ايام، وى در درس خارج اساتيدى چون آيات عظام: آقا ميرزا محمد باقر زنجانى، ميرزا عبدالهادى شيرازى، محسن حكيم و سيد محمود شاهرودى شركت نموده و اولين اجازه اجتهاد را از حضرت آيت‌الله آقا ميرزا محمد باقر زنجانى دريافت كرد.
در سال 1349ش در پى اخراج ايرانيان مقيم عراق توسط بعثيون، ايشان به كرمانشاه مراجعت و از آن پس عمر پر بركت خويش را وقف و صرف مردم كرمانشاه نمود.
در آثار به ثبت رسيده از ايشان، مى‌توان به مجموعه عكسى از آثار خطى ايشان، چند رساله ارزشمند با عناوينى چون: رساله بعد معنوى هنر خط، رسالة التصوير و التمثيل، رسالة الغناء، رسالة النجاسة الخمر، تفسير سوره مومن و نيز رساله‌اى در تعظيم شعائر اسلامى اشاره نمود.
البته ايشان بسيارى از آثار بزرگان را استنساخ نموده‌اند كه از جمله آن‌ها، رياض العلماى مرحوم عبدالله افندى، رساله صحيحه از ميرزاى زنجانى و چند اثر ديگر مى‌باشد.
وابسته‌ها
الرسائل الفقهیة (للنجومی) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
کتاب الاستصحاب و یلیه البحث عن تعارض الادله الشرعیه / نوع اثر: کتاب / نقش: مقرر
المؤمن فی تفسیر سورة المؤمن / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
منزل مقصود : تفسیر سوره مبارکه هود / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
مونس جان : تفسیری بر سوره مبارکه یونس علیه السلام / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
نسیم ایمان: تفسیری بر سوره مبارکه مومنون / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
معراج الأصول / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده