ربعی دمشقی، محمد بن عبدالله
| نام | ربعی دمشقی، محمد بن عبدالله |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | ابو محمد عبدالله بن احمد |
| متولد | 298ق برابر با ۹۱۱م |
| محل تولد | رقه |
| رحلت | 12 جمادى‌الاولى سال 379ق |
| اساتید | ابواسحاق ابراهيم بن عبدالرحمن بن عبدالملك بن مروان
ابوالطيب احمد بن ابراهيم بن عبادل |
| برخی آثار | تاریخ مولد العلماء و وفیاتهم
وصايا العلماء عند حضور الموت |
| کد مؤلف | AUTHORCODE14201AUTHORCODE |
ابوسليمان محمد بن عبدالله ربعى دمشقى (۲۹۸- ۳۷۹ق)، محدث و مورخ دمشقی، از علماى قرن چهارم هجرى
ولادت
وى در سال 298ق در ماه ذى‌حجه، در شهر رقه ديده به جهان گشود [۱]. پدرش ابومحمد عبدالله بن احمد (د ۳۲۹ ق/ ۹۴۱ م) قاضی دمشق بود و نسبش به نزار بن مَعد بن عدنان می‌رسد.
تحصیلات
وى در دمشق زندگى مى‌كرد، اما سفرهاى زيادى به‌منظور كسب علم و دانش، به نقاط مختلف از جمله مصر، مكه مكرمه و بغداد داشته است [۲].
اساتيد
- ابواسحاق ابراهيم بن عبدالرحمن بن عبدالملك بن مروان؛
- ابوالطيب احمد بن ابراهيم بن عبادل؛
- ابوالجهم احمد بن الحسين بن طلاب؛
- ابوبكر احمد بن عمرو بن جابر طحاوى؛
- ابوالحسن احمد بن عمير بن يوسف بن موسى بن جوصاء؛
- ابوالدحداح احمد بن محمد بن اسماعيل؛
- ابوسعيد احمد بن محمد بن زياد اعرابى؛
- ابوبكر احمد بن محمد بن ابوشيبه بغدادى؛
- ابوعلى اسماعيل بن عباس وراق؛
- ابوالقاسم اسماعيل بن على خزاعى؛
- ابومحمد جعفر بن عبدالله ختلى؛
- ابوالازهر جماهر بن محمد بن احمد ازدى زملكانى؛
- ابوالقاسم حسن بن آدم عسقلانى؛
- ابوعلى حسن بن احمد بن غطفان فزارى؛
- ابوعلى حسن بن حبيب بن عبدالملك، معروف به حضائرى؛
- سعد بن عبدالعزيز حلبى؛
- ابومحمد عبدالرحمن بن اسماعيل كوفى؛
- عبدالله بن حسين خزاعى؛
- ابوبكر عبدالله بن ابوداود سجستانى؛
- عبدالغافر بن سلامه حمصى.
و... [۳].
شاگردان
- ابوعلى احمد بن عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
- ابوالقاسم تمام بن محمد بن عبدالله بن جعفر رازى دمشقى؛
- ابوعلى حسن بن على بن شواش كتانى مقرى؛
- ابومحمد طلحة بن اسد بن مختار رقى؛
- ابومحمد عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
- ابوالقاسم عبدالرحمن بن عمر بن نصر سامرى؛
- ابوالقاسم عبدالعزيز بن احمد بن على بن حمدان لخمى؛
- ابومحمد عبدالغنى بن سعيد بن على ازدى مصرى؛
- ابوالحسن عبدالوهاب بن جعفر ميدانى؛
- ابونصر عبدالوهاب بن عبدالله مزى، معروف به ابن جبان؛
- ابوالحسن على بن عبدالله بن حسن بن جهضم همدانى؛
- ابوالحسن على بن محمد بن طوق دارانى؛
- ابوالحسن على بن موسى سمسار؛
- ابوعبدالله محمد بن احمد برزى؛
- ابواسامه محمد بن احمد بن محمد بن قاسم هروى مقرى؛
- ابوبكر محمد بن حرمى مقرى؛
- ابوالحسن محمد بن عبدالرحمن بن عثمان بن ابونصر؛
- ابوالحسن محمد بن عوف مزنى؛
- ابوالحسن مكى بن محمد بن غمر تميمى مؤدب [۴].
وفات
وى در روز شنبه، دوازدهم جمادى‌الاولى سال 379ق درگذشت [۵].
آثار
- تاريخ مولد العلماء و وفياتهم؛
- وصايا العلماء عند حضور الموت؛
- أخبار ابن أبي‌ذئب؛
- معرفة الصحابة؛
- المنتقى من أخبار الأصمعي [۶].
پانویس
منابع مقاله
- ربعى دمشقى، محمد بن عبدالله، «تاريخ مولد العلماء و وفياتهم»، تحقيق عبدالله بن احمد بن سليمان، رياض، دارالعاصمة، چاپ اول، 1410ق.
- آصف فکرت، محمد، «ابن زبر»، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی