زندگی بدون اسراف

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    زندگی بدون اسراف
    زندگی بدون اسراف
    پدیدآورانانصاری، محمد علی (خلیفه شوشتری) (نويسنده)

    جباران، محمدرضا (مترجم)

    پژوهشکده باقر العلوم ( سایر)
    ناشرسازمان تبليغات اسلامی. شركت چاپ و نشر بين الملل
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1392ش
    چاپ2
    شابک978-964-304-443-5
    موضوعاسراف - جنبه‌های مذهبی - اسلام - اسراف - احادیث
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    الف8ر9 250/35 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    زندگی بدون اسراف، به قلم محمدرضا جباران، ترجمه فارسی اثری است عربی تألیف محمدعلی انصاری (متولد1337ش). در این اثر تلاش شده است که اسراف و موارد آن با استناد به ادله اربعه و سخنان علما تبیین شود.

    نویسنده، انگیزه خود از انتخاب این موضوع را این‌گونه توضیح داده است: «اسراف موضوع مهمی است، ابتلای مردم به آن فراوان است، بیشتر مردم از حکم و حقیقت آن بی‌خبرند و کتاب مستقل درباره آن، بسیار کم است»[۱]‏.

    فصل اول، در بیان حقیقت اسراف است. این فصل، به معنای لغوی و اصطلاحی اسراف و مباحث مرتبط با آن می‌پردازد. نویسنده، معتقد است که حد وسط در امور مالی، به قوام و قصد و اقتصاد تعبیر می‌شود. حد وسط به این معنا، مفهومی نسبی است که نسبت به افراد، اشخاص، زمان‌ها و مکان‌های مختلف تفاوت پیدا می‌کند. شاید امام صادق(ع) در موثقه سماعه به همین مطلب اشاره داشته باشد که می‌فرماید: «چه بسا فقیری که اسراف‌کارتر از ثروتمندی است. گفتم: چگونه می‌شود که بینوا، اسراف‌کارتر از دولتمند باشد؟ فرمود: ثروتمند از آنچه دارد خرج می‌کند و بینوا از آنچه ندارد»[۲]‏.

    فصل دوم، در بیان حکم کلی اسراف با قطع نظر از موارد جزئی است. در حرمت اسراف – حداقل در بعضی از مراتب - ‌اشکالی نیست. ادله اربعه روی‌هم‌رفته، به‌خصوص آیات و روایات، بی‌هیچ اشکالی بر حرمت اجمالی اسراف، دلالت می‌کنند. اینکه گفتیم حرمت اجمالی، به این دلیل است که ما یقین نداریم اسراف در تمام مراتبش حرام یا گناه کبیره باشد؛ چون مواردی از اسراف وجود دارد که فقها به‌صراحت حکم به کراهت آن کرده‌اند؛ مثلاً فقها می‌گویند: «اسراف در آب وضو مکروه است»[۳]‏.

    فصل سوم، در بیان ذکر مهم‌ترین موارد خاص اسراف و بحث در خصوص هر مورد است؛ از جمله اینکه روایات فراوانی داریم که پوشیدن لباس پاک و پاکیزه و زیبا اسراف نیست، بلکه از نظر شرعی مستحب است؛ درصورتی‌که به حد کبر و فخرفروشی نرسد[۴]‏.

    در انتهای کتاب، قریب به هشتاد صفحه تحت عنوان «خلاصه مباحث گذشته» آمده که خلاصه‌ای همراه با تکمیل مباحث گذشته است[۵]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص15
    2. ر.ک: متن کتاب، ص29
    3. ر.ک: همان، ص64 و 72 و 73
    4. ر.ک: همان، ص114-113
    5. ر.ک: همان، ص119

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.



    وابسته‌ها