تجلی قرآن در نیایش معصومان علیهم‌السلام
| تجلی قرآن در نیایش معصومان علیهم السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خیاط، علی (نويسنده) |
| ناشر | دانشگاه علوم اسلامی رضوی |
| مکان نشر | ایران - مشهد مقدس |
| سال نشر | 1392ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-7673-99-0 |
| موضوع | قرآن - ادعیه - دعا - جنبههای قرآنی - چهارده معصوم - دعاها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /خ9ت3 87 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تجلی قرآن در نیایش معصومان(ع)، کتابی یک جلدی است از علی خیاط که به‌تفصیل، به بیان جلوه‌هاى قرآن در ادعیه معصومان(ع) پرداخته است.
این کتاب، رساله دکترى على خیاط بوده که در دانشگاه علوم اسلامى رضوى دفاع شده است. شاید بتوان با کمی تسامح این اثر را دانشنامه قرآن و دعا و گامی در این مسیر خواند[۱].
پرسش بنیادین این نوشتار این است که خاستگاه نیایش‌هاى پیشوایان معصوم که به‌سان دریایى کران‌ناپدید سرشار از معارف ناب توحیدى است، کجاست؟ پاسخ این پرسش را زمانى مى‌توان به‌روشنى دریافت که حدیث متواتر ثقلین را بازخوانیم و از پیوند ناگسستنى اهل‌بیت(ع) با قرآن که دو ثقل اصغر و اکبر بشمار مى‌آیند، نشان گیریم[۲].
در بخشی از مقدمه نویسنده می‌خوانیم:
نکته‌اى که در آغازِ این کتاب بایسته یادآورى است، توجه به تفاوتِ میان روایاتى است که بیانگر گفتگوى معصوم با مردم، به‌خصوص درباره مسائل زندگى روزمره آنان است و روایاتى که نیایش‌هاى معصومان(ع) را در بر مى‌گیرد. آنچه حقیقتِ معصوم در آن تجلى مى‌کند، روایاتِ دسته دوم است؛ چه، سخنانى است در گفتگوى با خداوند که ناب‌ترین و والاترین عباراتى را شکل مى‌دهد که در تاریخ زندگى انسان‌ها پدید آمده است[۳].
کتاب حاضر در چهار فصل سامان یافته است:
فصل نخست، بررسى کلیاتى در باب دعاست که پس از مفهوم‌شناسى دعا، به بررسى خاستگاه قرآنى ادعیه و اثرپذیرى غیر آشکار آن از قرآن توجه شده است.
فصل دوم، به حضور مستقیم و تجلى صریحِ قرآن در ادعیه پرداخته است و آیاتى را که آشکارا در دعاها به‌کار رفته‌اند، بررسى مى‌کند. در این فصل، بستر استفاده آیه و انگیزه‌هایى مختلف که علت استناد به آیه مى‌تواند باشد، بحث گردیده است.
در فصل سوم، به آیات مقتبَس در بستر دعا، اعم از اقتباسات نصى و اشارى توجه گردیده و انگیزه‌هاى آن تا حد ممکن کاویده شده است.
و بالاخره فصل چهارم، به بررسى تلمیحات قرآنى در دعا مى‌پردازد؛ با این تفاوت که در این فصل، به دلیل حجم زیاد تلمیحات، به همه دعاها پرداخته نشده و تنها نمونه‌هایى بررسى شده است و در پایان با ذکر چند نتیجه‌گیرى، کتاب به فرجام مى‌آید[۴].
پانویس
منابع مقاله
سخن ناشر و پیشگفتار.