تحفة الزائر

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    تحفة الزائر
    تحفة الزائر
    پدیدآورانمجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (نويسنده) موسسه پیام امام هادی (ع) (مصحح)
    عنوان‌های دیگرزيارات چهارده معصوم عليهم السلام تحفة الزائر
    ناشرپيام امام هادی (عليه السلام)
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1386ش
    چاپ1
    شابک964-8837-05-8
    موضوعائمه اثناعشر - زیارتنامه‏ها - چهارده معصوم - زیارتنامه‎ها - زیارت - آداب و رسوم - زیارتنامه ها
    زبانعربی - فارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /م3 ت301 262 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تحفة الزائر اثر علامه محمدباقر مجلسى(مجلسى ثانى)(1037/1038- 1110-111 ق)، درباره زیارات و به زبان فارسی است.

    آقابزرگ مى‌نویسد: علامه مجلسى مزار بحار را در 1081 به پايان رسانيد و همه زياراتى را كه در كتب مزار به آن دست‌یافته بود در آن جمع‌آورى كرد، سپس در 1085 تحفة الزائر را به فارسى تأليف نمود تا عموم از آن استفاده كنند. او در اين كتاب به زياراتى كه روايت شده و از نظر وى معتبر بوده اكتفا كرد، و مقدارى از زيارات مخصوصه و غير آن را در اين كتاب نياورد. علامه نورى چون اسناد معتبر مقدارى از اين زيارات مخصوصه را ديد به خواهرزاده و دامادش شهيد حاج شيخ فضل‌الله نورى دستور داد كه اين فضل‌الله ملحقات و همراه با چندين زيارت معتبر تجديد چاپ كند، كه با دستور آن شهيد بزرگوار در سال 1314 به چاپ رسيد.[۱]

    سيد عبداللّه شبّر(متوفاى 1242) تحفة الزائر را به عربى ترجمه نمود كه به‌عنوان تحفة الزائر عربى يا معرّب شناخته مى‌شود.[۲]

    مقدمه مفصلی در ترجمه علامه مجلسی و ویژگی‌های این اثر ارائه شده است.

    ویژگی‌ها

    1. سعى بر اين بوده كه منحصراً زيارات و دعاهاى مأثوره و منقوله از ائمه اطهار آورده شود.
    2. غالباً به درجۀ ارزش سند روایات از قبيل: صحيح، حسن، موثّق، قوى، معتبر، اشاره مى‌كند.
    3. اگر به زيارت يا دعايى كه روايت است، چيزى اضافه شده باشد، يا از روايات مختلف تركيب شده باشد، آن را ذكر مى‌كند.
    4. اگر روايت يكپارچه‌اى تقسيم شده باشد، به‌گونه‌ای كه هر تكه از محتواى آن (زيارت يا دعا) در جاى ظاهراً مناسب برده شده باشد به آن اشاره مى‌نمايد.
    5. موردى را كه روايت بودن آن احتمالى باشد، و احتمال خلاف در آن باشد، بدون توضيح و بيان نمى‌گذارد.
    6. وجه جمع بين روايات مختلف و به‌ظاهر متعارض در یک موضوع را بيان مى‌كند.
    7. نكات لازم را در خلال كتاب توضيح مى‌دهد، و سؤالاتى كه مى‌تواند مطرح شود بى‌پاسخ نمى‌گذارد.
    8. ازآنجاکه اين كتاب بعد از بحارالانوار كه حاوى بخش مبسوطى در زيارات است تأليف شده، مؤلف با اشراف و احاطۀ بيشترى اين مجموعه را برگزيده و فراهم آورده است.[۳]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص135-136
    2. ر.ک: همان، ص136
    3. ر.ک: مقدمه کتاب، ص133-135

    منبع مقاله

    مقدمه کتاب.

    وابسته‌ها