انسان‌شناسی

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    انسان شناسی
    انسان‌شناسی
    پدیدآورانمنصوری لاریجانی، اسماعیل (نويسنده)
    ناشرمهدي القرآن
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1385ش
    چاپ1
    شابک964-96806-1-6
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /الف85 م76 450 BD
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    انسان شناسي عنوان کتابی است از دکتر اسماعیل منصوری لاریجانی (متولد 1337ش)، که انسان را از دیدگاه فلاسفه، عرفا، مفسرین و مکاتب علمی مورد مطالعه قرار داده است.

    در این كتاب، انسان، از چهار جنبه فلسفى، علمى، عرفانى و قرآنی در چهار فصل مجزا بررسى می‌شود. در فصل اول انسان از منظر فلسفى، بر اساس عقل و استدلال مورد شناسايى قرار مى‌گيرد و نظرات فلاسفه‌اى چون سقراط، افلاطون، ارسطو، ابن سينا، فارابى، ملا صدرا و در آخر علامه حسن‌زاده آملى در مورد انسان مورد بررسى قرار مى‌گيرد. انسان‌شناسى فلسفى به مسائلى چند مى‌پردازد كه از جملۀ آنان تعامل نفس و جسم، اصالت نفس، مبدأ پيدايش نفس و ويژگيهاى نفس است.[۱]

    در فصل دوّم، انسان از ديدگاه مكاتب علمى مورد مطالعه قرار مى‌گيرد و به گونه‌هاى مختلف انسان‌شناسى با آموزه هاى علمى توجه مى‌شود. از مهمترين مكاتبى كه در مغرب‌زمين اين مقوله را بررسى كرده‌اند مكاتب پوزيتيويسم، فنومنولژيسم، اگزيستانسياليسم و اومانيسم مى‌باشد. در مكتب اومانيسم انسان، محور تأملات است و مؤلفه‌هاى اين مكتب و نقد اين مؤلفه‌ها به طور اجمالى در این اثر بررسى شده است.[۲]

    در فصل سوم نظرات چند مكتب عرفانى آورده شده است. انسان در مكتب عرفان مظهر اسماء و صفات الهى است. مقام وصول به حق، مقام انسان كامل است كه واسطه فيض بين حق تعالى و عالم است. همچنین در این بخش از مسائل و اركان سير و سلوك سخن به ميان مى‌آيد و مراتب ذكر، لزوم وجود پير و رابطه پير و مريد توضيح داده مى‌شود.[۳]

    فصل چهارم اين كتاب به انسان‌شناسى در قرآن كريم مى‌پردازد و آن را از زواياى مختلف مورد بررسى قرار مى‌دهد. در ابتدا به مراتب خلقت انسان اشاره مى‌کند و سير تكاملى او را از گل تا استخوان با توجه به آيات گوشزد مى‌نمايد. در مبحث بعدى فرق ميان انسان و آدم مورد توجه قرار مى‌گيرد و اينكه آدم(ع) منشأ خلفت اوليه نوع بشر نيست، بلكه نوع تكامل‌يافته انسان است كه به پيامبرى مبعوث شده است. آدم (ع) نماد عقلانيت و كمال معنوى انسان است كه به امر الهى مسجود فرشتگان و محسود ابليس قرار مى‌گيرد. نویسنده در انتهاى این فصل به مسئله جبر و اختيار در قرآن پرداخته و آيات مربوط به آن را مورد تحليل و بررسى قرار مى‌دهد.[۴]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص7-8
    2. ر.ک: همان، ص9
    3. ر.ک: همان، ص9
    4. ر.ک: همان، ص10-11

    منبع مقاله

    مقدمه کتاب.

    وابسته‌ها