أروع ما قيل في الزهد

أروع ما قيل في الزهد، نوشته یحیی شامی (معاصر)، در موضوع اخلاق و ادبیات است.

أروع ما قيل في الزهد
پدیدآوران	شامی، یحیی (نويسنده)
ناشر	دار الفکر العربي
مکان نشر	لبنان - بیروت
سال نشر	13سده
چاپ	1
زبان	عربی
تعداد جلد	1
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

نویسنده اثر به موضوع زهد در ادبیات عرب پرداخته و مطالب کتاب را در سه بخش ما قبل دوره عباسی، دوره عباسی و پس از عباسیان ترتیب داده است. بخش اول مربوط به قبل از دوره عباسی است. اشعاری در زهد از شاعران دوره جاهلیت مانند عدی بن زید عبادی آغازگر این بخش است که ابیاتی از وی درباره زوال دنیا آورده شده است. نویسنده در دوره اسلامی، اشعاری از امام علی(ع) را در زمینه زهد و تقرب به خداوند آورده و بعد از اشاره به ابیاتی از امام حسین(ع)، درباره پرهیز از تعلق به مال دنیا به اشعار ابوالاسود دئلی در زمینه زهد اشاره کرده است. وی سپس از شبیب بن برصا از شاعران اموی یاد کرده و ابیاتی از شعر زاهدانه وی را ذکر نموده است. سعدون المجنون، میسون بنت بحدل، مالک بن دینار، طرماح بن حکیم از خوارج، فرزدق و عبدالله بن معاویه از بنی‌هاشم، از جمله شاعران دوره امویان می‌باشند که اشعاری از آنان در زهد آمده است.

نویسنده در بخش دوم، یعنی دوره عباسی با ربیعة بن ثابت انصاری آغاز کرده و اشعاری را از وی درباره مرگ و اجل آورده، سپس اشعاری از قاسم بن حسن علوی را در مورد دنیا و زوال آن ذکر کرده است. در ادامه به اشعاری با مضمون زهد در دنیا از شاعرانی دیگر در این دوره اشاره کرده است.

وی بخش سوم کتاب را به شاعران متعلق به دوره بعد از عباسیان اختصاص داده که اشعاری زاهدانه از آنان به ثبت رسیده است. علی بن ابراهیم بن ثرده، عمر الانسی، حسن بن سهیل، محمد کواکبی و... از جمله شاعران این دوره هستند.

نویسنده در موارد ضروری به توضیح و تبیین کلمات و عبارات دشوار در اشعار ذکرشده پرداخته است.

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.