قواعد فقه
قواعد فقه | |
---|---|
پدیدآوران | محقق داماد، مصطفی (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | بخش مدنی (مالکیت و مسئولیت) |
ناشر | مرکز نشر علوم اسلامی |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1397ش |
چاپ | 51 |
شابک | 978-964-6567-34-4 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 1397 /م۳ق۹ 169/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قواعد فقه (بخش مدنی) مالکیت- مسئولیت ویرایش چهارم اثر سید مصطفی محقق داماد، از پژوهشگران معاصر، پژوهشی است در تعریف و شناسایی قواعد فقه مربوط به بخش مدنی که با زبانی ساده و علمی، به امور مربوط به مالکیت و مسئولیت، پرداخته است.
از آنجایی که پیش از این، اصل کتاب، در قالب ویرایش دوم آن، معرفی گردیده، در این نوشتار، به معرفی ویرایش چهارم این اثر، پرداخته شده است. برخی از ویژگیهای این ویرایش، به شرح ذیل میباشد:
- قواعد مدنى فقه اسلامى اكثراً در تمام مكاتب فقهى مطرح شده و بر قوانين مدون بيشتر كشورهاى اسلامى تأثيرگذار بوده و کشور مصر، به عنوان امالقراى قانونگذارى در جهان عربى اسلامى محسوب میشود و عبدالرزاق سنهورى در تدوين و تنظيم قوانين مدنى آن كشور، سهم بسزايى داشته است و رد پاى انديشه او در نظام مدنى ساير كشورهاى عربى كاملاً ملموس و مشهود است. او نخست مردى است فقيه كه سپس به دنياى حقوق مدرن پا نهاده و انصافاً بهدليل همين جامعيت، حق آن را ادا كرده است. آثار سهنورى نشاندهنده امعان نظر كافى او در حقوق فرانسه و رويه قضایى آن ديار، همراه با تسلط كافى بر منابع فقه حنفى است. دانشپژوهان رشته حقوق در ايران اسلامى با توجه به اينكه در موقعيت كنونى، اين كشور از جهات گوناگون با جهان اسلام پيرامون خود مرتبط است، شايسته نيست با نظامهاى حقوقى آن ديار آشنا نباشند. ازاينرو در ويراست جديد، به نظامهاى حقوقى و قوانين مدنى ساير كشورهاى اسلامى توجه شده و همين امر نقطه اصلى امتياز اين ويراست است.
- علاوه بر نكته فوق، به بسيارى از قواعد، مباحثى افزوده شده كه نياز به طرح آن در طول تدريس احساس شده بود. براى نمونه در مبحث قاعده يد، قاعده ضمان يد، قاعده اتلاف، قاعده تحجير و برخى قواعد ديگر، صفحات جديدى اضافه گرديده است.
- خوانندگان در برخى موارد، تغييراتى در نظريات نيز مشاهده خواهند کرد كه كاملا طبيعى و مقتضاى تجربه آموزشى است. وانگهى مقتضاى فكر و انديشهورزى، پويايى، تحرک و سرانجام تغيير و تبدل رأى است. چهبسا حوادث و رخدادهاى جديد نيازمند اجتهادى تازه و بازانديشى باشند[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: یادداشت ویراست چهارم، ص4- 5
منابع مقاله
مقدمه کتاب.