مکتب‌های حدیثی
| مکتب‌های حدیثی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ربانی، محمد حسن (نويسنده) |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مکتب‌های حدیثی، نوشته محمد حسن ربانی(1343ش) است. در این کتاب مکتب‌های حدیثی منسوب به شهرهای مدینه، کوفه، بغداد، قم، حله، جبل عامل، اصفهان، نجف، مشهد، قم در دورۀ اخیر و بحرین، بررسی شده‌اند. این کتاب فرایند چگونگی تدوین حدیث را از آغاز تا اکنون به ضمیمۀ ویژگی‌های مکتب‌های حدیثی، سرآمدان هریک از آن‌ها و تفاوتشان را با یکدیگر بررسی کرده است. نویسنده، مکتب حدیثی را آن می‌داند که بر اساس یک حرکت و جریان حدیثی، تألیفات فراوان و نگارش‌های گوناگون در وادی حدیث پدیدار شده و پیامدهایی نیز داشته باشد.[۱]
وی در بررسی مکتب های حدیثی از مکتب حدیثی مدینه به دوره طلایی یاد می‌کند[۲]و شکل‌گیری مکتب روایی کوفه را به دوران امام باقر (ع) و امام صادق (ع) مربوط می‌داند.[۳]در باور او شکوفایی مکتب بغداد به دوران قدرت آل بویه(448ق –332ق) بازمی‌گردد.[۴]مکتب قم با ابراهیم بن هاشم(260ق) و فرزندش علی بن ابراهیم(328ق) و سپس، احمد بن محمد بن خالد برقی اوج می‌گیرد.[۵]مصنف با تردید برای شهر حله مکتب حدیثی برمی‌شمرد چرا که در آن شهر غلبه با فقیهان بوده و رویکرد حدیثی ضعف داشته است.[۶]مکتب حدیثی جبل عامل نیز پدیدآورندۀ علم درایة الحدیث در شیعه است.[۷]مکتب حدیثی اصفهان به قرن یازدهم و دوازدهم بازمی‌گردد که این شهر در آن زمانه مرکز نشر حدیث شد. شیخ بهایی(1030ق) آغازگر این مکتب است.[۸]مکتب حدیثی نجف با میرزا حسین نوری(320ق) در قرن سیزدهم ظهور کرده است.[۹]پیشینه مکتب حدیثی مشهد به امین السلطان طبرسی(580ق) می‌رسد و با شیخ حر عاملی(1104ق)، میرزا مهدی اصفهانی(1365ق)، نمازی شاهرودی(1405) و محمدرضا حکیمی(1400ق) ادامه می‌یابد.[۱۰]قم در دوره اخیر در مکتب حدیثی آیت الله بروجردی(1380ق) جلوه گر شده است. پایان‌بخش کتاب، مکتب حدیثی بحرین است. بحرانی ها، شیخ یوسف(1186ق)، سید هاشم(1107ق) و شیخ عبدالله چهره های شاخص آن اند.[۱۱] رویکردی که بر این مکتب چیره است، بیش از آنکه نقد، تحلیل و فقه الحدیث باشد، تجمیع حدیث است.[۱۲]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب.