سه رساله در نقد عرفان

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    سه رساله در نقد عرفان
    سه رساله در نقد عرفان
    پدیدآورانمیرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن (نویسنده)

    غفرانی، عبدالله (ویراستار)

    لطیفی، حسین (محقق)

    جبار گلباغی ماسوله، علی (محقق)
    ناشرآستان قدس رضوی. بنیاد پژوهشهای اسلامی
    مکان نشرایران - مشهد مقدس
    سال نشر1384ش.
    چاپچاپ سوم
    شابک978-964-444-945-1
    موضوععرفان - متون قدیمی تا قرن 14 تصوف - دفاعیه‎‌ها و ردیه‎‌ها
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏م9س9 / 284/3 BP

    سه رساله در نقد عرفان میرزا ابوالقاسم بن حسن گیلانی(1151-1231ق) معروف به میرزای قمی، محقق قمی، و فاضل قمی از عالمان بزرگ شیعه در سده دوازدهم و سیزده هجری قمری است. [۱] موضوع این اثر عرفان است و توسط حسین لطیفی و علی جبار گلباغی ماسوله تصحیح شده است.

    ساختار اثر مبتنی بر سه رساله از میرزای قمی است که به درخواست افراد مختلف به نگارش در آمده‌اند. نخست رساله‌ی اجازه ذکر یا رساله‌ای در ذکر و فکر نعمت الله ولی در پاسخ به نامه و استفتای ملا علی اصغر، ملاباشی دربار قاجار. دوم رساله‌‌ی ایمان فرعون یا فرعونیه است. این رساله نیز به درخواست ملا علی اصغر یاد شده است. سوم رساله‌ی رد صوفیه و وحدت وجود است که به درخواست فتح علی شاه قاجار است. نام دیگر این رساله ارشادیه یا نامه میرزای قمی به فتح علی شاه است و نویسنده آن را در اواخر عمرش به سال 1230ق به نگارش درآورده است. [۲]

    نویسنده در رساله اجازه ذکر به بررسی و نقد مبانی نظری یکی از مسائل عرفان عملی – یعنی ذکر و فکر – است [۳] او با بررسی استدلال‌های جواز ذکر و فکر و در جهت پاسخ به آن به طرح مباحثی مختلف در خصوص ذکر، سالک، معرفت الله پرداخته و در پی آن اجزای سامان دهنده استدلال‌ها را بیان کرده و آنها را به نقد کشیده است. وی در این راستا از آوردن شواهدی از روایات غفلت نورزیده است. [۴]

    در رساله فرعونیه که پیرامون ایمان و کفر فرعون است، نویسنده با طرح موضوع پرهیز از حب دنیا در مقدمه‌ی آن به نصیحت درباریان به فراگیری علم پرداخته و در ادامه با نقد و تعریض به برخی از سخنان صوفیان از جمله در خصوص ایمان فرعون آن را خاتمه داده است[۵]

    در رساله رد صوفیه که شامل یک مقدمه و دو مطلب است نویسنده در آغاز سخن به پند و اندرز پیروان صوفیه پرداخته سپس به سخنان بزرگان آنان مانند ابن عربی اشاره کرده به دنبال آن موضوع وحدت وجود را مورد بررسی و نقد قرار داده است. [۶]

    پانویس

    1. پیشگفتار ص 11
    2. رک: همان، ص29-34
    3. رک: همان ص 29
    4. رک: همان ص 30
    5. رک: همان ص 32
    6. رک: همان، ص33-34

    منابع مقاله

    1. پیشگفتار.


    وابسته‌ها