المفسرون بين التأويل والإثبات في آيات الصفات
| المفسرون بين التأويل والإثبات في آيات الصفات | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مغراوي، محمد بن عبدالرحمن (نویسنده) |
| ناشر | مؤسسة الرسالة |
| مکان نشر | لبنان - بيروت |
| سال نشر | 1420ق. = 2000م. |
| چاپ | چاپ يکم |
| زبان | عربي |
| تعداد جلد | 4 |
| کد کنگره | |
المفسرون بین التاویل و الاثبات فی آیات الصفات نوشته محمد بن عبد الرحمن مغراوی (معاصر) است. این اثر درحوزه علوم قرآن و تفسیر به نگارش درآمده و روشی سلفی دارد.
اثریاد شده به بررسی دیدگاه‌های تفسیری دو رویکرد تفسیری تاویل‌گرا و ظاهرگرا در خصوص آیات صفات خداوند پرداخته است. [۱] نویسنده هدف خود را از نگارش این کتاب نقد رویکرد تاویل¬گرایانه برخی از مذاهب کلامی در تبیین صفات خداوند و همچنین دفاع از رویکرد ظاهرگرایانه سلفیه و ترجیح آن بر سایر رویکردها دانسته است. وی در این راستا نخست به معرفی جریان سلفیه و واکاوی اصول فکری آنان پرداخته و در ادامه روش این جریان را در تفسیر و تبیین اسماء و صفات الهی مورد توجه قرار داده است. [۲]
نویسنده در فراینده معرفی رویکرد تاویل‌گرای صفات الهی دیدگاه جریانهای فکری غیر سلفی را مورد بررسی قرار داده است. او پس از برشمردن ویژگی‌های علمی مفسران برخی از جریان¬های فکری روش تاویل‌گرایانه آنان را در تفسیر و تبیین اسماء و صفات خداوند مورد نقد قرار داده است. تکیه این اثر در نقد رویکرد تاویلی صفات الهی بیشتر بر ابن قیم است. این اثر تفسیر قرطبی را عنوان نمونه¬ای از تفسیرهای تاویل‌گرا در تبیین صفات الهی مورد بررسی جامع قرار داده و به نقد کشیده است. در مواردی نیز به کتاب دیگر او شرح الاسماء الحسنی فی الصفات العلا استناد کرده است . [۳]
نظم و هماهنگی موجود میان مطالب و مباحث مطرح شده در بخش‌های مختلف کتاب و همچنین وجود مطالب ارزشمند پیرامون باورهای کلامی مذاهب مختلف را می توان از ویژگی‌های این اثر به شمار آورد[۴].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.