دیوان آقا محمدکاظم واله اصفهانی
دیوان آقامحمدکاظم واله اصفهانی، مجموعه اشعار محمدکاظم اصفهانی معروف به واله اصفهانی (درگذشته 1229ش) است که در اواخر عهد زندیه و اوایل دوره قاجاریه می‌زیسته است. این دیوان با مقدمه، تصحیح و حواشی رضا عبداللهی منتشر شده است.
| دیوان آقا محمدکاظم واله اصفهانی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | [[]] (نویسنده)
[[]] (محقق) [[]] (مترجم) |
| کد کنگره | |
اگرچه عصر ظهور آقامحمدکاظم واله یکی از دوره‌های انقلاب ادبی است، اما نباید انتظار داشت که او در شاعری همپایه اساتید درجه اول آن زمان و اشعارش با امثال سحاب و مجمر و صافی همسنگ باشد. بااین‌حال در آثار وی اشعار پخته، پرمغز و مضامین خوب یافت می‌شود که بر مقام شاعری و سخن‌سنجی او گواهی صادق است. مخصوصاً ماده تاریخ‌های او برای تاریخ رجال آن عهد بسیار مهم و گران‌بهاست؛ از قبیل تاریخ وفات حکیم و عارف معروف آقامحمد بیدآبادی که در یک بیت دو ماده تاریخ ساخته و همین قطعه روی سنگ لوح قبر آقامحمد به خط نستعلیق بسیار زیبا نوشته شده است.[۱]
واله قصیده بسیار زیبایی در مدح مولای متقیان علی(ع) دارد که توضیح ابیات مختلف آن در انتهای دیوان آمده است:[۲]
نه گردونم کند رحم و نه بختم رهنما گردد
مگر خضر رهم گردد علی عالی اعلا
قسیم النار و الجنة، نصیر الدین و الملة
قتیل لشکر اعدا ظهیر حضرت مولا.[۳]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.